Widłogonka siwica
Widłogonka siwica (Cerura vinula) to motyl nocny z rodziny garbatkowatych, zwykle biało-szaro, czasem ciemniej ubarwiony, z czarnym, delikatnym deseniem. Skrzydła delikatnie półprzeźroczyste. Samiec ma białe skrzydła drugiej pary, samica - szare. Gąsienica wyjątkowo piękna. Młode osobniki brunatne, z dwoma różkami. Starsze gąsienice zielenieją, a przez tułów biegnie brunatny pasek. W tyle widełki, zakończone czerwoną barwą ostrzegającą. Przednia część tułowia wręcz kwadratowa, mięsista, z czerwoną obwódką oraz dwiema plamami, imitującymi oczy. Przetchlinki białe w ciemnej obwódce.
Występowanie i środowisko PL
Motyl ten występuje w Europie i Azji. W Polsce w lasach liściastych, mieszanych, parkach, nasadzeniach drzew na terenie całego kraju, niegdyś częsty, dziś sporadycznie spotykany.
Tryb życia i zachowanie
Okres lotu trwa od kwietnia do lipca. Zimuje stadium poczwarki.
Morfologia i anatomia
Rozpiętość skrzydeł wynosi 6,2-7,8 cm.
Pożywienie
Rośliny pokarmowe to topola, głównie osika oraz wierzba.
Rozmnażanie
Tylko jedno pokolenie w ciągu roku.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Zdjęcia - galeria
Larwa© medianauka.pl, 2016-02-22, GAT-636008
Pokrewne gatunki owadów
Jak szybko latają owady?
Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Jacek Twardowski, Kamila Twardowska - Atlas motyli, ISBN 978-83-7845-469-4, SBM 2014
- Jarosław Buszko, Janusz Masłowski - Motyle nocne Polski. Macrolepidoptera cześć I, ISBN 978-83-930500-2-4, Koliber 2012