Fałdówka siostrzyczka
Fałdówka siostrzyczka (Eilema sororcula) to motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych. Samiec i samica wyglądają podobnie. Ubarwienie żółtawe. Skrzydła drugiej pary nieco jaśniejsze. Odwłok jest szarobrunatny, żółty na końcu. Skrzydła w spoczynku układają się płasko.
Gąsienica ciemna z wierzchu. Głowa czarna, błyszcząca. Białe kreski tworzą pasek. Występują czarne i białe plamy. Na grzbiecie rdzawe brodawki z pęczkami szczecinek. Część szczecin bardzo długa.
Zdjęcia – galeria
Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

© Tim's insects – stock.adobe.com
⤢ POWIĘKSZWystępowanie i środowisko PL
Gatunek występuje w Europie i w Azji po Japonię. W Polsce dość częsty w lasach na terenie całego kraju.
Tryb życia i zachowanie
Okres lotu trwa od kwietnia do czerwca, czasem także od sierpnia do września. To motyl o nocnej aktywności.
Morfologia i anatomia
Rozpiętość skrzydeł wynosi 2,6-3 cm.
Pożywienie
Gąsienica żywi się porostami.
Rozmnażanie
Pojawia się jedno, czasem drugie pokolenie w ciągu roku. Samica składa jaja w porostach.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | ◂ | ▸ | Okres lotu fałdówki siostrzyczki. |
Pokrewne gatunki owadów
Jaki jest największy motyl świata?

Jakie gatunki motyli są uznawane za największe na świecie? Czy motyl taki żyje w Polsce? To motyle dzienne czy ćmy? Poznaj największe motyle świata.
Czy gąsienice są nudne?

Mówiąc o motylach mamy na myśli przede wszystkim postać imago. Przeglądając atlasy motyli, często w ogóle pomija się gąsienice. Dlaczego? Czyżby były nudne?
Jak szybko latają owady?

Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Jarosław Buszko, Janusz Masłowski – Motyle nocne Polski. Macrolepidoptera cześć I, ISBN 978-83-930500-2-4, Koliber 2012
© medianauka.pl, 2020-06-06, GAT-636046