Znamionówka tarniówka
Znamionówka tarniówka (Orgyia recens) to motyl nocny z rodziny brudnicowatych. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samica ma silnie zredukowane skrzydła i nie jest lotna. Ma białawe ubarwienie. Samiec ma brunatne ubarwienie z jasnymi plamkami i ciemnymi liniami.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

© Jedendva – stock.adobe.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko PL
Gatunek występuje w Europie i Azji. Niegdyś obecny w całej Polsce, dziś tylko lokalnie, głównie na południu i wschodzie kraju.
Tryb życia i zachowanie
Okres lotu od czerwca do początku września (drugie pokolenie tylko czasami od sierpnia do września). Zimują jaja w oprzędzie.
Morfologia i anatomia
Rozpiętość skrzydeł wynosi 2,5-3 cm. Długość samicy to około 1,5-2 cm.
Pożywienie
To polifag. Rośliny pokarmowe to brzoza omszona, wierzba uszata, olsza, dąb, borówka, wrzos pospolity.
Rozmnażanie
Występują dwa pokolenie rocznie.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | ▸ | Okres lotu znamionówki tarniówki w dwóch pokoleniach (drugie od sierpnia do września). |
Pokrewne gatunki owadów
Jaki jest największy motyl świata?
Jakie gatunki motyli są uznawane za największe na świecie? Czy motyl taki żyje w Polsce? To motyle dzienne czy ćmy? Poznaj największe motyle świata.
Czy gąsienice są nudne?
Mówiąc o motylach mamy na myśli przede wszystkim postać imago. Przeglądając atlasy motyli, często w ogóle pomija się gąsienice. Dlaczego? Czyżby były nudne?
Jak szybko latają owady?
Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Jarosław Buszko, Janusz Masłowski – Motyle nocne Polski. Macrolepidoptera cześć I, ISBN 978-83-930500-2-4, Koliber 2012
- Jacek Twardowski, Kamila Twardowska – Atlas motyli, ISBN 978-83-7845-469-4, SBM 2014
© medianauka.pl, 2020-07-23, GAT-635971