Znamionówka starka

Znamionówka starka (Orgyia antiqua) to motyl nocny z rodziny brudnicowatych. Skrzydła samicy są szczątkowe, zaś samca brązowe z ciemnymi przepaskami i dwoma białymi plamkami.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko PL

Gatunek ten występuje w Eurazji i obu Amerykach. W Polsce jest spotykany na terenie całego kraju w lasach, parkach, zaroślach, ogrodach i sadach.

Tryb życia i zachowanie

Okres lotu trwa od czerwca do początku października. Samiec lata za dnia i w nocy. Zimują jaja.

Morfologia i anatomia

Rozpiętość skrzydeł wynosi 2,5-3 cm u samca i 1,2-2 cm u samicy.

Pożywienie

To polifag. Wybrane rośliny pokarmowe to: śliwa tarnina, iwa, malina, jeżyna, jarząb, dąb, głóg, róża.

Rozmnażanie

Występują dwa pokolenia w ciągu roku.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					●	●	●	●	▸			Okres lotu znamionówki starki.

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Pokrewne gatunki owadów

Znamionówka tarniówka
Orgyia recens

Brudnicowate
Zobacz inne gatunki z tej rodziny.

Quiz

Rozwiąż quiz powiązany tematycznie z tym artykułem i zweryfikuj swojąwiedzę.

Quiz

Rozwiąż quiz powiązany tematycznie z tym artykułem i zweryfikuj swojąwiedzę.

Jaki jest największy motyl świata?

Jakie gatunki motyli są uznawane za największe na świecie? Czy motyl taki żyje w Polsce? To motyle dzienne czy ćmy? Poznaj największe motyle świata.

Czy gąsienice są nudne?

Mówiąc o motylach mamy na myśli przede wszystkim postać imago. Przeglądając atlasy motyli, często w ogóle pomija się gąsienice. Dlaczego? Czyżby były nudne?

Jak szybko latają owady?

Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Jarosław Buszko, Janusz Masłowski – Motyle nocne Polski. Macrolepidoptera cześć I, ISBN 978-83-930500-2-4, Koliber 2012