Żmija iberyjska
Żmija iberyjska (Vipera latastei) to gatunek jadowitego węża z rodziny żmijowatych. Głowa szeroka, wyraźnie wyodrębniona od reszty ciała, pysk z wyrostkiem. Ubarwienie ciała szare lub żółtoszare, brązowawe lub czerwonawe, a nawet zielonkawe, z ciemnymi plamami, tworzącymi na grzbiecie zygzak. Zygzak jest jaśniejszy u samic. Zwykle ma czarne obramowanie. Spód ciemny w jasne cętki. Oczy mają pionowe źrenice.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

© vladislav333222 – stock.adobe.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko
Wąż ten żyje w Europie na obszarze Hiszpanii i Portugalii oraz w północnej części Afryki w Maroku i Algierii. Zasiedla stoki gór, świetliste lasy.
Tryb życia i zachowanie
To wąż o dziennej aktywności.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 60-80 cm.
Pożywienie
Poluje na drobne ssaki, czasem jaszczurki.
Rozmnażanie
To gatunek żyworodny.
Ochrona i zagrożenia VU
Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Jad tej żmii nie jest tak bardzo toksyczny, jak w przypadku żmii zygzakowatej.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Vipera latasti Boscà, 1878
Pokrewne gatunki gadów
- Żmija żebrowana (Vipera aspis)
- Żmija hiszpańska (Vipera seoanei)
- Żmija łąkowa (Vipera ursinii)
- (Vipera orlovi)
- Żmija nosoroga (Vipera ammodytes)
- Żmija zygzakowata (Vipera berus)
Grzechotniki — fascynujące węże
Grzechotniki to węże budzące powszechny strach. Czym zasłużyły na swoją złą reputację? Czy rzeczywiście są groźne?
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Wacław Jaroniewski – Jadowite węże świata, ISBN 83-02-00977-6, WSiP 1984
- Hanna Dobrowolska – Gady zwierzęta świata, ISBN 83-01-00957-8, PWN 1981
- Günter Diesender, Jodef Reichholf – Płazy i gady, ISBN 83-7129-440-9, Świat Książki 1985
© medianauka.pl, 2020-09-20, GAT-611148