Barszcz zwyczajny

Barszcz zwyczajny (Heracleum sphondylium) to dwuletnia roślina lub bylina lecznicza z rodziny baldaszkowatych o charakterystycznym zapachu, niegdyś warzywo. Gatunek jest podobny do barszczu syberyjskiego.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

Barszcz zwyczajny (Heracleum sphondylium)

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko PL

Roślina ta występuje w Europie, Azji, północnej części Afryki, a także w Ameryce Północnej, gdzie została zawleczona. W Polsce spotykana najczęściej w południowo-zachodniej i środkowej części kraju. Barszcz zwyczajny porasta łąki, przydroża, różnego rodzaju zarośla oraz skraje lasów. Preferuje umiarkowane światło, gleby zasadowe i obojętne, wilgotne.

Kwitnie w okresie od czerwca do września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 50-200 cm.

Łodyga jest wzniesiona, sztywna, żebrowana, o średnicy do 2 cm, w górze rozgałęziona, szorstko owłosiona i pusta wewnątrz.

Liście są pierzaste, 3-listkowe, zmiennego kształtu, długoogonkowe u dołu łodygi, duże (do 60 cm). Często u nasady ogonków liści tworzą się rozdęte pochwy - liściaki.

Kwiaty są małe, białe, czasem różowe lub zielonkawe, promieniste, zebrane w 10-25-szypułowe baldachy, o szerokości do 20 cm. Są obupłciowe lub męskie. Występuje 5 pręcików i jeden słupek z 2 szyjkami.

Owoc to owalna i oskrzydlona rozłupka.

Rozmnażanie

To gatunek owadopylny.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

To roślina jadalna i niegdyś była warzywem.

Zbiory i zastosowanie

Surowiec zielarski stanowią kwiaty, owoce, liście, pędy i korzeń, a wszystkie te części są stosowane przy różnych dolegliwościach z uwagi na różny skład chemiczny.

Barszcz zwyczajny stosuje się jako środek na uspokojenie, rozkurczowo na mięśnie gładkie układu pokarmowego, żółciowego. Ma także działanie żółciopędne i moczopędne. Obniża ciśnienie krwi.

Nie można stosować preparatów z barszczu zwyczajnego przy nadwrażliwości na słońce, w ciąży i podczas karmienia.