Biegacz złocisty, biegacz złoty
Biegacz złocisty, biegacz złoty (Carabus auratus) to gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych o złocistozielonych pokrywach skrzydłowych, głowie i przedpleczu. Pokrywy żeberkowane. Od spodu czarny. Odnóża żółtobrązowe, rozjaśnione w porównaniu do biegacza zielonożółtego. Cztery człony czułków żółte lub czerwone. Stopy ciemne. Głowa i przedplecze są delikatnie pomarszczone z małymi punkcikami.

Występowanie i środowisko
Chrząszcz złocisty występuje jedynie w zachodniej i środkowej części Europy. W Polsce spotykany wyspowo na polach, łąkach, zadrzewieniach i zaroślach śródpolnych, także na skrajach lasów, miejscami występuje licznie.
Tryb życia i zachowanie
Zimuje postać dorosła owada. Larwy żyją w glebie. Chrząszcz złocisty jest aktywny za dnia. Dożywa dwóch lat.
Morfologia i anatomia
Osiąga długość ciała do 17-30 mm.
Pożywienie
Larwy są drapieżnikami. Postać dorosła poluje na ślimaki i inne bezkręgowce. Zjada także padlinę i nasiona roślin.
Rozmnażanie
Samica składa jaja do ziemi w maju. Przepoczwarzenie następuje w końcu lata w specjalnych kolebkach w glebie.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten w Polsce znajduje się pod ścisłą ochroną.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2018-10-27, GAT-1305