Bób
© Patrik Stedrak - Fotolia.com
Bób (Vicia faba L.) to jednoroczna roślina uprawna, strączkowa z rodziny motylkowatych, popularna na wszystkich kontynentach świata.
Występowanie i środowisko PL
W Polsce w środowisku naturalnym jest gatunkiem obcym, jako uciekinier z upraw. Wymaga gleby ciężkiej, gliniastej, wilgotnej, lekko kwaśnej lub obojętnej. Rośnie na stanowiskach nasłonecznionych i półcienistych.
Tryb życia i zachowanie
Kwitnie w okresie od maja do lipca. To roślina uprawna i częściowo dziczejąca.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 50-100 cm.
Łodyga jest wzniesiona, gruba, czterokanciasta, naga.
Liście są pozbawione wąsów, ale zakończone cienkim haczykiem, sinozielone, eliptyczne.
Kwiaty są zebrane w kwiatostany po 4-6, dość duże, białe z czarnymi plamami na skrzydełkach.
Owoc to strąk.
Nasiona są jasnozielone, duże, w strąkach.
Ochrona i zagrożenia
To u nas obcy gatunek.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Faba vulgaris Moench
Zbiory i zastosowanie
Spożywa się nasiona bobu jako jarzynę. Bób gotuje się przez 15-20 minut, stosuje się ją też jako dodatek do sałatek.
Pielęgnacja
Bób nie powinien być sadzony w miejscach, gdzie wcześniej rosły rośliny strączkowe. Roślina ta wzbogaca ziemię w azot, co czyni ją dobrym kandydatem na przedplon.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: roślina zielna jednoroczna.
- Stanowisko: nasłonecznione, półcień.
- Użytek: rośliny uprawne, warzywa.
- Strefy mrozoodporności: 7-10. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa w wybranych rejonach kraju.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: terofit.
- Kategoria przybysza: efemerofit, roślina uprawiana.
- Diploidalna liczba chromosomów: 2n=12.
- Jadalność: Gatunek jadalny.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | Kwitnie bób. | |||||||||
● | ● | ● | ▸ | Wysiew nasion bobu. |
Uprawa
Czynności i właściwości | Opis |
---|---|
Odczyn gleby | pH 6.5-7.0 |
Właściwości gleby | Podłoże średnio ciężkie, żyzne, głęboko spulchnione, dość wilgotne, bogate w wapń. |
Zmianowanie | Nie znosi uprawy po sobie i innych roślinach motylkowych. Przetrwa między uprawami minimum 3 lata. |
Czas uprawy | Jeden rok. |
Nawożenie | Nawozimy nawozami bogatymi w azot, fosfor i potas umiarkowanie. Jesienią można stosować obornik. Jeśli odczyn spadnie poniżej pH 6.5 ziemię wapniujemy. |
Rozstawa | Sadzimy nasiona dość głęboko co 10 cm w rzędach w odstępach co 50-60 cm. |
Wysiew do gruntu | Tak. |
Terminy siewu / zbioru plonów / pielęgnacji | Zobacz w kalendarzu. |
Rozmnażanie | Przez wysiew nasion, najlepiej w marcu. |
Choroby i szkodniki | Mszyca burakowa. |
Dodatkowe informacje | Rośliny można delikatnie okopać. |
Pokrewne gatunki roślin
- wyka ptasia (Vicia cracca)
- wyka siewna (Vicia sativa)
- wyka kosmata, wyka ozima (Vicia villosa)
- wyka leśna (Vicia sylvatica)
- wyka długożagielkowa (Vicia tenuifolia)
Przepisy kucharskie
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Wolfgang Kawollek – Wielka księga ogrodnika i działkowca, ISBN 978-83-245-1259-1, Publicat 2001
- Agnieszka Gawłowska – 500 owoców i warzyw, 978-83-7845-874-6, SBM 2015
- Anna i Łukasz Przybyłowiczowie – Ilustrowana Encyklopedia Roślin Polski, ISBN 978-83-7705-826-8, PWN
- Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
© medianauka.pl, 2018-07-14, GAT-5331
Data aktualizacji artykułu: 2024-09-11