Chmiel zwyczajny
© Оксана Скиданова - Fotolia.com
Chmiel zwyczajny (Humulus lupulus) to gatunek pnącza, wieloletniej rośliny uprawnej z rodziny konopiowatych o leczniczych właściwościach. W uprawach można spotkać wiele odmian, które posiadają cechy, odróżniające je od formy dzikiej, która rośnie w naturze także u nas. Część nadziemna jesienią obumiera. W Polsce uprawia się odmianę goryczkową i aromatyczną.
Wybrane odmiany:
'Aureus' - odmiana o złocistych liściach.
Występowanie i środowisko PL
Chmiel zwyczajny ma szeroki zasięg występowania. Obejmuje Europę, północną część Afryki, Azję oraz Amerykę Północną. W Polsce występuje w całym kraju dość pospolicie. Poza tym jest uprawiany na skalę przemysłową. W naturze rośnie w wilgotnych lasach, w różnego rodzaju zaroślach. Preferuje glebę wilgotną i żyzną oraz w uprawie miejsca dobrze nasłonecznionego. W naturze rośnie w półcieniu. Jest rośliną azotolubną.
Tryb życia i zachowanie
Kwitnie w okresie od czerwca do sierpnia.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 2-6 m.
Łodyga wyrasta co roku z podziemnego kłącza, wije się i oplata prawoskrętnie, kanciasta i pokryta włoskami.
Liście są 3-5-klapowe, u nasady sercowate, brzegiem ząbkowane, szorstkie w dotyku, wyrastają naprzeciwlegle.
Kwiaty są rozdzielnopłciowe. Kwiaty żeńskie przypominają szyszki, są zielone, nie posiadają okwiatu. Kwiaty męskie są zielonożółte, zebrane w luźne wiechy.
Owoc to orzeszek.
Kłącze jest mocno zbudowane, z rozległym systemem korzeniowym.
Rozmnażanie
To roślina dwupienna.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
Początek upraw chmielu na plantacjach datuje się na IX w, a w Polsce na XI w.
Polska jest potentatem w produkcji chmielu. Zajmuje pod tym względem piąte miejsce na świecie i trzecie w Europie.
Zbiory i zastosowanie
Produktem pozyskiwanym z upraw chmielu są szyszki, które zawierają lupulinę, która jest jednym z podstawowych składników piwa. Lupulina ma działanie konserwujące, nadaje piwu charakterystyczny smak i aromat.
Ponadto jadalne są młode pędy, liście, korzenie oraz kwiaty.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: bylina, pnącze.
- Stanowisko: nasłonecznione, półcień.
- Środowsko: leśne.
- Użytek: zioła, rośliny uprawne, rośliny uprawne przemysłowe, roślina lecznicza, pnącze.
- Strefy mrozoodporności: 5-9. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
- Kategoria przybysza: roślina uprawiana.
- Częstośc występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
- Dynamika rozprzestrzeniania się gatunku: gatunek zajmujący nowe stanowiska.
- Diploidalna liczba chromosomów: 2n=20.
- Jadalność: Gatunek jadalny.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | Kwitnie chmiel zwyczajny. | |||||||||
● | ● | ● | Czas zbioru chmielu. |
Uprawa
Czynności i właściwości | Opis |
---|---|
Odczyn gleby | Odczyn obojętny lub lekko kwaśny. |
Właściwości gleby | Gleba powinna być żyzna, umiarkowanie wilgotna, przepuszczalna, bogata w próchnicę. |
Trudność uprawy | Uprawa i pielęgnacja łatwa. |
Czas uprawy | Wieloletnia. |
Nawożenie | Należy regularnie nawozić. |
Podlewanie | Należy regularnie podlewać. |
Mrozoodporność | Chmiel jest odporny na mróz. |
Stanowisko | Wymaga stanowisk dobrze nasłonecznionych. |
Terminy siewu / zbioru plonów / pielęgnacji | Zobacz w kalendarzu. |
Rozmnażanie | Rozmnażanie z odrostów korzeniowych i z nasion |
Choroby i szkodniki | Mączniak, przędziorek chmielowiec. |
Dodatkowe informacje | Do uprawy konieczne są tyczki, o które chmiel się opiera. |
Zbiory i zastosowanie w zielarstwie
Zastosowanie | Opis |
---|---|
Zastosowanie ogólne | Roślina o leczniczych właściwościach. |
Zastosowanie terapeutyczne |
|
Sposób działania, właściwości lecznicze | Chmiel ma działanie uspakajające, poprawia apetyt, łagodzi nerwobóle w tym ból zębów. Działa łagodnie na bezsenność i ułatwia zrelaksowanie się. |
Przyjmowana postać |
|
Przepisy zielarskie | Herbata, napar - 1 łyżeczkę szyszek chmielu zalać we filiżance wrzątkiem, zaparzać przez około 5 minut. |
Dawkowanie | Przed snem wypić filiżankę herbaty z szyszek chmielu. chmiel w kapsułkach to 500 mg w 1-3 dawkach. W przypadku nalewki, nie więcej niż 2 ml 1-3 razy na dzień. |
Przeciwwskazania | Chmielu nie należy stosować przy raku piersi lub jego zwiększonym ryzykiem pojawienia się. Nie należy obsługiwać pojazdów i maszyn ciężkich po zażyciu chmielu. |
Surowiec | Szyszki chmielowe. |
Pokrewne gatunki roślin
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Rebecca L. Johnson, Steven Foster, Tieraona Low Dog, David Kiefer – Przewodnik po ziołach leczniczych, ISBN 978-83-274-8955-5, wydawnictwo Olesiejuk 2019
- Anna i Łukasz Przybyłowiczowie – Ilustrowana Encyklopedia Roślin Polski, ISBN 978-83-7705-826-8, PWN
- Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
- Praca zbiorowa – 500 przypraw i ziół leczniczych, 978-83-7845-996-5, SBM 2015
- Wolfgang Kawollek – Wielka księga ogrodnika i działkowca, ISBN 978-83-245-1259-1, Publicat 2001
- Franz-Xaver Treml – Zioła z ogrodu i balkonu - 500 ziół przyprawowych i leczniczych, ISBN 978-83-7175-702-0, Delta
- Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
© medianauka.pl, 2018-10-13, GAT-14403
Data aktualizacji artykułu: 2024-09-28