Dostojka ino

Dostojka ino (Brenthis ino) to motyl dzienny z rodziny rusałkowatych. skrzydła rude w czarne plamki. Samicę odróżnia od samca ciemniejsze tło skrzydeł. Cechą charakterystyczną jest pole w kolorze brązowofioletowym z żółtą plamką i jasne plamki w ciemnej obwódce na spodzie skrzydeł drugiej pary.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Dostojka ino (Brenthis ino)

© Tim's insects – stock.adobe.com


Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL

Gatunek o zasięgu palearktycznym Występuje w Polsce pospolicie na terenie całego kraju poza wysokimi partiami gór. Preferuje środowisko wilgotne łąk i skrajów lasów.

Tryb życia i zachowanie

Okres lotu od czerwca do lipca. Zimuje stadium gąsienicy.

Morfologia i anatomia

Rozpiętość skrzydeł wynosi 3,8-4,2 cm.

Pożywienie

Rośliny pokarmowe to wiązówka błotna, krwiściąg lekarski, kukułka krwista.

Rozmnażanie

Występuje tylko jedno pokolenie w roku.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.



Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

          Okres lotu dostojki ino.
Pokaż tylko bieżące wydarzenia


Pokrewne gatunki owadów


Quiz


Rozwiąż quiz powiązany tematycznie z tym artykułem i zweryfikuj swojąwiedzę.

Jaki jest największy motyl świata?


Jakie gatunki motyli są uznawane za największe na świecie? Czy motyl taki żyje w Polsce? To motyle dzienne czy ćmy? Poznaj największe motyle świata.

Czy gąsienice są nudne?


Mówiąc o motylach mamy na myśli przede wszystkim postać imago. Przeglądając atlasy motyli, często w ogóle pomija się gąsienice. Dlaczego? Czyżby były nudne?

Jak szybko latają owady?


Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.


Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • Jacek Twardowski, Kamila Twardowska – Atlas motyli, ISBN 978-83-7845-469-4, SBM 2014
  • Jarosław Buszko, Janusz Masłowski – Motyle dzienne Polski, 978-83-930500-9-3, Koliber 2015
  • Tom Tolman, Richard Lewington – Motyle Polski i Europy, ISBN 978-83-89462-01-5, Influence 2007

© medianauka.pl, 2020-07-08, GAT-636114




©® Media Nauka 2008-2023 r.