Dzięcioł trójpalczasty

Dzięcioł trójpalczasty (Picoides tridactylus) to gatunek ptaka z rodziny dzięciołowatych, z podrodziny dzięciołów. Brak dymorfizmu płciowego poza różnicą w ubarwieniu wierzchu głowy. Samiec ma żółtą czapeczkę, u samicy zaś głowa z wierzchu jest szara. Spód jest biały, ciemno prążkowany. Grzbiet ma białe upierzenie, czasem z plamkowaniem, zaś tył głowy, skrzydła i ogon są czarne. Białe plamy występują na lotkach i sterówkach. Dwie podłużne, czarne pręgi biegną z boku głowy. Ptak ten ma tylko trzy palce, z czego dwa są zwrócone do przodu.

Samiec dzięcioła trójpalczastego. © max5128 - Fotolia.com

Występowanie i środowisko

Zamieszkuje lasy iglaste Europy, Azji i Ameryki Północnej, z przewagą świerków. W Polsce to ptak nieliczny lęgowy lub bardzo nieliczny. Można go u nas spotkać w Karpatach i w Puszczy Białowieskiej. Zasiedla tylko naturalne drzewostany.

Tryb życia i zachowanie

Nie jest zbyt płochliwy. Dzięcioł ten w charakterystyczny sposób obrączkuje drzewo. Obrączki zaczynają się od 1 m i ciągną się aż po sam czubek drzewa. Obrączki nie zawsze są pełne i są oddalone od siebie co 6-15 cm. Ptak ten przez cały rok przebywa w swoim rewirze.

Morfologia i anatomia

Osiąga 23 cm długości ciała i 65 g masy ciała. Skrzydła mają rozpiętość 29 cm.

Pożywienie

Poluje na owady, w zimie zjada także nasiona. Korzysta też z soków drzew, które sam obrączkuje.

Rozmnażanie

Gniazduje w dziupli, którą sam wykuwa w spróchniałym lub wysuszonym drzewie. Na ogól co roku wykuwa nową dziuplę. Dziupla może się znajdować na wysokości 1-6 m. Raz w roku samica składa 3-5 jaj, które są wysiadywane przez samca i samicę przez 15 dni. Młode są zdolne do opuszczenia gniazda po 21 dniach.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Podlega w Polsce ochronie gatunkowej.

Zdjęcia - galeria