Sum pospolity
Sum pospolity, sum, sum europejski (Silurus glanis) to ryba słodkowodna z rodziny sumowatych, powszechnie uważana za króla polskich wód. Ma bardzo dużą, spłaszczoną grzbietowo-brzusznie głowę z małymi oczami. W szczęce górnej znajduje się jedna para wąsów. Wąsy te są bardzo długie. Czasem sięgają nawet do płetwy piersiowej. W szczęce dolnej znajdują się cztery, krótsze wąsy. W szerokim otworze gębowym występują liczne zęby. Ciało jest nagie i długie. Kolor brązowy, oliwkowy z ciemnymi plamami, wzór nierzadko marmurkowy. Spód jest biały lub żółtawy. Ogon jest również długi, stanowi nawet 3/5 długości ciała. Największy złowiony okaz w Polsce miał 254 cm długości i 105 kg wagi. Ogólnie sum może osiągnąć nawet 5 metrów długości i ciężar do 300 kg. Sum żyje zwykle w mętnej wodzie, więc polega głównie na zmysłach węchu i dotyku. Ma też elektroreceptory. Sum także ma świetny słuch, dzięki temu że jest wyposażony w narząd Webera.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
© Kletr - Fotolia.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko PL
Sum występuje w zbiornikach zaporowych, jeziorach, dużych rzekach. Preferuje dolne biegi rzek oraz zbiorniki z względnie stałą temperaturą wody. Lubi przebywać pod osłoną zatopionych konarów, wraków, innych kryjówek. Ryba ta występuje w Europie oraz w wodach przybrzeżnych Morza Czarnego, Azowskiego, Kaspijskiego. U nas można ją spotkać w dorzeczu Wisły i Odry, rzadziej w wielu jeziorach.
ryba słodkowodna
Informacje dla wędkarzy
Srebrny medal: 160 cm, 20 kg
Brązowy medal: 130 cm, 15 kg
105 kg
metoda gruntowa
Uwaga: szczegółowe zasady połowu, tj. okres ochronny, wymiar, a także limity połowu określają dzierżawcy danego zbiornika wodnego.
Tryb życia i zachowanie
Ryba ta prowadzi samotniczy tryb życia. Jest aktywna o zmroku i w nocy. Przez całe lata sum zajmuje zwykle jedno miejsce, jedną jamę czy inną kryjówkę. W okresie tarła odbywa dalsze wędrówki. Przy temperaturze poniżej 5 °C przestaje żerować.
Pożywienie
Sum jest drapieżnikiem. Poluje na inne mniejsze ryby, ssaki, ptaki wodne i płazy oraz małże i raki. Czasem zjada padlinę. Narybek odżywia się drobnymi skorupiakami oraz larwami owadów.
Rozmnażanie
Tarło odbywa się kilka razy w roku od maja do lipca zwykle w trzcinowiskach. Temperatura wody musi przewyższać 20 °C. Samica najpierw buduje gniazdo, oczyszczając dno z roślin i mułu. Do gniazda składa ikrę. Może złożyć maksymalnie milion jaj. Larwy wykluwają się już po 3-4 dniach. Mają 6-7 mm długości. Po 7-10 dniach narybek zaczyna samodzielnie żerować, a po 18 dniach młode osobniki zaczynają być podobne do dorosłych. Samiec chroni gniazdo oraz larwy. Sum staje się dojrzały płciowo w 3-6 roku życia.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Wymiar ochronny dla tego gatunku to 70 cm. Okres ochronny trwa od 1 stycznia do 31 maja (zmiana od 8 sierpnia 2017 roku).
Ciekawostki
Duży okaz suma może pociągnąć pod wodę za sobą kąpiące się małe dzieci i zwierzęta domowe!
To jedna z największych ryb europejskich i największa w naszym kraju. Jest jednocześnie najbardziej drapieżną rybą naszych wód.
Sum w ciągu sezonu nie potrzebuje dużo pokarmu. Zadowala się ilością równoważną dwukrotności wagi swego ciała.
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | ● | Trwa okres rozrodczy suma. | |||||||||
| ● | ● | ● | ● | ● | Trwa okres ochronny dla suma w rzece Odra od ujścia Warty w kierunku morza. | |||||||
| ● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | Trwa okres ochronny dla suma w pozostałych rzekach. | ||||
| ● | ● | Najlepszy okres na połów suma. |
Pokrewne gatunki ryb
- Sumik szklisty, sumek szklisty (Kryptopterus bicirrhis)
- (Kryptopterus cryptopterus)
- (Kryptopterus minor)
- (Phalacronotus apogon)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- PZW – Polski Związek Wędkarski, PZW https://www.pzw.org.pl
© medianauka.pl, 2016-02-20, GAT-1088