Jarząb szwedzki

Jarząb szwedzki (Sorbus intermedia) to drzewo z rodziny różowatych o szerokiej koronie. Drzewo to dość często sadzi się jako drzewo ozdobne w parkach i alejach.

Nazwa systematyczna

Jarząb szwedzki
Sorbus intermedia (Ehrh.) Pers.

Nazwy obce

angielska: Swedish Whitebeam
niemiecka: Schwedische Mehlbeere
czeska: Jeřáb prostřední
francuska: Alisier de Suède, Sorbier intermédiaire
hiszpańska: Serbal de Suecia

Obszar występowania

Europa - tak;
Polska - tak;
Azja - nie;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Ameryka Środkowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;

Wielkość

Wysokość: 1200 cm

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Rośliny (Plantae)
Klad: Naczyniowe
Klad: Nasienne
Klasa: Okrytonasienne, okrytozalążkowe
Rząd: Różowce (Rosales)
Rodzina: Różowate (Rosaceae)

Występowanie i środowisko

W naturze to drzewo Europy Północnej. U nas przebiega południowa granica obszaru występowania dla tego gatunku. Można go spotkać od Kołobrzegu do Gdańska w nadmorskich lasach. Nie ma specjalnych wymagań co do podłoża, choć lepiej rośnie na glebach żyznych.

Kwitnie w maju. Jest to drzewo odporne na mróz, suszę, a nawet lekkie zasolenie. Dobrze znosi miejskie warunki.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość do 12 m.

Liście są zielone, z wierzchu gładkie, filcowate od spodu, sztywne, odwrotnie jajowate, pierzastoklapowane, o długości od 10 do 12 cm, ułożone skrętolegle.

Kwiaty są zebrane w płaskie baldachy o średnicy około 10 cm, mają biały kolor. Kwiaty są miododajne.

Owoce są kuliste, słodkie, czerwonawe lub pomarańczowe o średnicy do 1,2 cm. Dojrzewają we wrześniu. Owoce stanowią pokarm dla wielu ptaków.

Rozmnażanie

Brak danych.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W naturalnych miejscach występowania jarząb szwedzki jest objęty ścisłą ochrona prawną.

Ciekawostki