Jarząb szwedzki
Jarząb szwedzki (Sorbus intermedia) to drzewo z rodziny różowatych o szerokiej koronie. Drzewo to dość często sadzi się jako drzewo ozdobne w parkach i alejach.
Występowanie i środowisko
W naturze to drzewo Europy Północnej. U nas przebiega południowa granica obszaru występowania dla tego gatunku. Można go spotkać od Kołobrzegu do Gdańska w nadmorskich lasach. Nie ma specjalnych wymagań co do podłoża, choć lepiej rośnie na glebach żyznych.
Kwitnie w maju. Jest to drzewo odporne na mróz, suszę, a nawet lekkie zasolenie. Dobrze znosi miejskie warunki.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość do 12 m.
Liście są zielone, z wierzchu gładkie, filcowate od spodu, sztywne, odwrotnie jajowate, pierzastoklapowane, o długości od 10 do 12 cm, ułożone skrętolegle.
Kwiaty są zebrane w płaskie baldachy o średnicy około 10 cm, mają biały kolor. Kwiaty są miododajne.
Owoce są kuliste, słodkie, czerwonawe lub pomarańczowe o średnicy do 1,2 cm. Dojrzewają we wrześniu. Owoce stanowią pokarm dla wielu ptaków.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W naturalnych miejscach występowania jarząb szwedzki jest objęty ścisłą ochrona prawną.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2018-08-15, GAT-5229
