Nibylis argentyński
Nibylis argentyński (Lycalopex griseus) to gatunek ssaka drapieżnego z rodziny psowatych. Przypomina lisa. Sierść szarawa, płowa, spód jasny. Uszy są dość duże, pysk wąski. Ogon puszysty z ciemną plamą.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

© Tom – stock.adobe.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko
Ssak ten żyje w Ameryce Południowej w Argentynie.
Tryb życia i zachowanie
Jest aktywny w nocy.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 43-68 cm, ogona 30 cm, wysokość w kłębie 40 cm, a ciężar ciała około 4 kg.
Pożywienie
Jest wszystkożerny.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 53-58 dni. Samica rodzi 3-6 młodych.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Pseudalopex griseus (Gray, 1837)
- Dusicyon griseus (Gray, 1836)
Pokrewne gatunki ssaków
- Nibylis andyjski (Lycalopex culpaeus)
- Nibylis pampasowy (Lycalopex gymnocercus)
- Nibylis siwy (Lycalopex vetulus)



Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Tadeusz Kaleta – Dzikie psy i hieny, ISBN 83-214-1096-0, Wiedza Powszechna 1998
© medianauka.pl, 2022-08-02, GAT-624462