Nurzaniec błotny

Nurzaniec błotny (Pelodytes punctatus) to płaz bezogonowy z rodziny nurzańcowatych. Samce są mniejsze od samic. Kończyny tylne są długie, a palce nie są zrośnięte błonami pławnymi. Ciało z wierzchu jest pokryte brodawkami, te po boku mogą mieć pomarańczowy odcień. spód biały, żółtawy, czerwonawy. Podczas godów samce mają niebieskie lub fioletowe podgardle. Oczy duże z wrzecionowatymi, pionowymi źrenicami. Ubarwienie brązowe, szarobrązowe, oliwkowe, zielone. Na grzbiecie często widoczna plama w kształcie litery "X".

Występowanie i środowisko

Występuje w Europie (Francja, Hiszpania, Portugalia, Włochy, Belgia). Zasiedla tereny otwarte, suche, wilgotne. Zasiedla łąki, pola, rzadkie lasy. Lubi podłoże skaliste i piaszczyste.

Tryb życia i zachowanie

Prowadzi nocny tryb życia. Poza okresem rozrody żyje na lądzie. Dzień spędza w norach w ziemi, które sam kopie. Zapada w sen zimowy na chłodniejszych obszarach występowania. Może żyć nawet 15 lat.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 4,5 cm (samice) lub 3,5 (samce).

Pożywienie

Poluje na owady.

Rozmnażanie

Rozród odbywa się kilka razy w roku. Obie płci wydają godowe odgłosy. Samica składa sznury skrzeku o długości od 3 do 20 cm. Przeobrażenie kijanek następuje po 7-8 miesiącach od chwili wyklucia.