Owies zwyczajny

Owies zwyczajny (Avena sativa L.) to gatunek trawy zaliczanej do zbóż, powszechnie uprawianych w krajach strefy umiarkowanej, głównie w Europie, stosowany także w ziołolecznictwie.

Występowanie i środowisko PL

Rośnie na niezbyt wilgotnych glebach. Nie jest wymagający.

Tryb życia i zachowanie

Jest to roślina jednoroczna.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 130 cm.

Źdźbło jest puste w środku.

Kłos o długości do 2 cm. Plewki do 2 cm. Wiecha rozpierzchła.

Rozmnażanie

To trawa samopylna.

Ochrona i zagrożenia

Nie jest to roślina zagrożona wymarciem.

Ciekawostki

Owies zwyczajny pochodzi najprawdopodobniej od owsa głuchego (A. fatua) ze wschodnich terenów Azji i Europy. Udomowienie nastąpiło nie wcześniej niż 6 tysięcy lat temu.

W Polsce wytwarza się 1,3 mln ton owsa rocznie.

Zbiory i zastosowanie

Ziarno to wartościowa pasza dla zwierząt (80% plonów). Owies znajduje też zastosowanie w przemyśle spożywczym do produkcji płatków owsianych i kaszy (ziarna).

Wykorzystuje się także słomę, a także części zielne w celach leczniczych.

Napar i nalewka z owsa działa korzystnie na układ nerwowy, działa nasennie, uspokaja, leczy depresję.

Odwar ze słomy pomaga leczyć nerki i choroby reumatyczne.

Pielęgnacja

Odporny na choroby, polecany jako przedplon.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: roślina zielna jednoroczna.
Stanowisko: nasłonecznione.
Środowsko: synantropijne.
Użytek: zioła, rośliny uprawne, trawy, zboża, roślina lecznicza.
Strefy mrozoodporności: 5-10. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: terofit.
Kategoria przybysza: efemerofit, roślina uprawiana.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=42.
Status popularności rośliny: gatunek znany, znajduje się pośród 1000 najbardziej popularnych i znanych wśród Polaków roślin.

Pokrewne gatunki roślin

owies głuchy (Avena fatua)

Zioła
Zobacz atlas ziół, roślin leczniczych i przyprawowych.

QUIZ

Nasze zboża — quiz

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński, Bogumił Pawłowski – Rośliny Polskie, ISBN 83-01-0587-2, PWN 1986