Psianka czarna

Psianka czarna (Solanum nigrum) to jednoroczna roślina trująca z rodziny psiankowatych, chwast roślin okopowych.

Występowanie i środowisko PL

W Polsce to archeofit, znany od neolitu. Psianka czarna jest pospolita na terenie całej Polski. To roślina terenów ruderalnych, przydroży i ogrodów.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od czerwca do października.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 10-80 cm.

Łodyga jest pokryta włoskami.

Liście są rombojajowate, brzegiem ząbkowane lub całobrzegie.

Kwiaty są białe z żółtymi pylnikami, zebrane w podbaldachy.

Owoc to jagoda o średnicy 6-10 mm, czarna.

Nasiona są spłaszczone, nerkowate.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: roślina zielna jednoroczna.
Stanowisko: nasłonecznione.
Środowsko: synantropijne.
Użytek: chwasty.
Strefy mrozoodporności: 4-11. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: terofit.
Kategoria przybysza: archeofit.
Częstość występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
Dynamika rozprzestrzeniania się gatunku: gatunek ustepujący (traci stanowiska).
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=72.
Status popularności rośliny: gatunek znany, znajduje się pośród 1000 najbardziej popularnych i znanych wśród Polaków roślin.
Jadalność: Gatunek trujący.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					●	●	●	●	●			Kwitnie psianka czarna.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005