Rabarbar ogrodowy, rzewień

Rabarbar ogrodowy, rzewień (Rheum rhaponticum L.) to bylina z rodziny rdestowatych, uprawiana w Polsce jako warzywo w ogródkach dla ogonków liściowych. Znanych jest wiele odmian, które różnią się barwą łodyżek, wielkością i porą rozwoju. Znane odmiany to: Holsteiner Blut (czerwone łodyżki), Queen Viktoria (wczesna odmiana), The Sutton (czerwona skórka i zielony miąższ).

Rabarbar ogrodowy różni się od rabarbaru kędzierzawego co najmniej dwoma szczegółami: ogonek liściowy rabarbaru ogrodowego jest od spodu bruzdowany (ogonki rabarbaru kędzierzawego są gładkie). Z kolei brzeg liścia rabarbaru kędzierzawego ma lekko kędzierzawy kolor.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Rabarbar ogrodowy, rzewień (Rheum rhaponticum)

© Krzysztof Trawiński - medianauka.pl


Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL

To roślina strefy umiarkowanej Eurazji. Jest uprawiana w ogrodach na żyznej i wilgotnej ziemi (choć rośnie także na ziemiach słabszych).

Zimuje w glebie. Roślina ta jest mrozoodporna. Pojawia się bardzo wcześnie wiosną.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 150 cm.

Łodyga jest silnie skrócona i rozgałęziona.

Liście są wielkie z długimi, jadalnymi ogonkami.

Kwiaty są niepozorne, gęsto rozsiane na wysokim i grubym pędzie kwiatostanowym.

Owoc jest mały, nagi orzeszek ze skrzydełkami.

Korzeń stanowi grube, mięsiste kłącze.

Rozmnażanie

Rozmnażanie przez podział kłączy, najlepiej jesienią.

Ochrona i zagrożenia

Nie jest to gatunek zagrożony wymarciem.

Ciekawostki

W Europie rabarbar ogrodowy pojawił się w ogrodach dopiero w XVIII w.

Przepisy kucharskie


Zbiory i zastosowanie

Ogonki liściowe zbiera się w celu przyrządzania kompotów, dżemów, soków, ciast, a nawet zup. Rabarbar często jest też zjadany na surowo. Ma kwaskowaty smak.

Kwasom zawartym w rabarbarze przypisuje się właściwości lecznicze - oczyszczające krew i regulujące pracę jelit. Z uwagi na dużą ilość kwasu rzewień nie jest zalecany osobom chorym na nerki i pęcherz moczowy. Dzieci także nie powinny spożywać rabarbaru w znacznych ilościach.

Pielęgnacja

To warzywo o niewielkich wymaganiach jeśli chodzi o siedlisko, chociaż preferuje glebę żyzną i wilgotną.


Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

        Możliwy zbiór rabarbaru.
         Nawozimy nawozem potasowym rabarbar w trzech dawkach.
Pokaż tylko bieżące wydarzenia


Parametry

Kolor kwiatów

biały kwiat
Grupa

bylina
Stanowisko

nasłonecznione
półcień
Użytek

rośliny uprawne
warzywa

uprawa

Uprawa

Czynności i właściwościOpis
Odczyn glebyOdczyn od lekko kwaśnego do obojętnego.
pH 5.5-7.0
Właściwości glebyGleba głęboko spulchniona, zdolna do wiązania wody, bez zastoju wody
Trudność uprawyUprawa i pielęgnacja łatwa.
ZmianowanieMoże być uprawiany na tym samym miejscu przez dłuższy czas.
NawożenieWymaga nawożenia. Przed posadzeniem stosujemy obornik. Stosujemy nawozy humusowe i kompost. Zasilamy potasem w marcu, czerwcu i lipcu.
StanowiskoNasłonecznione, półcieniste. Radzi sobie także w cieniu.
Rozstawa1 na 1 metr.
Wysiew do gruntuMożliwy.
Terminy siewu / zbioru plonów / pielęgnacjiZobacz w kalendarzu.
RozmnażanieWegetatywne, przez podział najlepiej na jesień.
Choroby i szkodnikiWirus mozaiki rabarbaru, nekroza, nicienie.
Zbiór i przechowywanieŁodygi należy wyrywać poprzez skręcanie na obie strony. Nie obcinamy ich na roślinie.

Pokrewne gatunki roślin




Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
  • Wolfgang Kawollek – Wielka księga ogrodnika i działkowca, ISBN 978-83-245-1259-1, Publicat 2001
  • Agnieszka Gawłowska – 500 owoców i warzyw, 978-83-7845-874-6, SBM 2015

© medianauka.pl, 2017-05-06, GAT-4385
Data aktualizacji artykułu: 2020-04-22




©® Media Nauka 2008-2023 r.