Rabarbar ogrodowy, rzewień

Rabarbar ogrodowy, rzewień (Rheum rhaponticum L.) to bylina z rodziny rdestowatych, uprawiana w Polsce jako warzywo w ogródkach dla ogonków liściowych. Znanych jest wiele odmian, które różnią się barwą łodyżek, wielkością i porą rozwoju. Znane odmiany to: Holsteiner Blut (czerwone łodyżki), Queen Viktoria (wczesna odmiana), The Sutton (czerwona skórka i zielony miąższ).

Rabarbar ogrodowy różni się od rabarbaru kędzierzawego co najmniej dwoma szczegółami: ogonek liściowy rabarbaru ogrodowego jest od spodu bruzdowany (ogonki rabarbaru kędzierzawego są gładkie). Z kolei brzeg liścia rabarbaru kędzierzawego ma lekko kędzierzawy kolor.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.


Występowanie i środowisko PL

To roślina strefy umiarkowanej Eurazji. Jest uprawiana w ogrodach na żyznej i wilgotnej ziemi (choć rośnie także na ziemiach słabszych).

Zimuje w glebie. Roślina ta jest mrozoodporna. Pojawia się bardzo wcześnie wiosną.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 150 cm.

Łodyga jest silnie skrócona i rozgałęziona.

Liście są wielkie z długimi, jadalnymi ogonkami.

Kwiaty są niepozorne, gęsto rozsiane na wysokim i grubym pędzie kwiatostanowym.

Owoc jest mały, nagi orzeszek ze skrzydełkami.

Korzeń stanowi grube, mięsiste kłącze.

Rozmnażanie

Rozmnażanie przez podział kłączy, najlepiej jesienią.

Ochrona i zagrożenia

Nie jest to gatunek zagrożony wymarciem.

Ciekawostki

W Europie rabarbar ogrodowy pojawił się w ogrodach dopiero w XVIII w.

Przepisy kucharskie


Zbiory i zastosowanie

Ogonki liściowe zbiera się w celu przyrządzania kompotów, dżemów, soków, ciast, a nawet zup. Rabarbar często jest też zjadany na surowo. Ma kwaskowaty smak.

Kwasom zawartym w rabarbarze przypisuje się właściwości lecznicze - oczyszczające krew i regulujące pracę jelit. Z uwagi na dużą ilość kwasu rzewień nie jest zalecany osobom chorym na nerki i pęcherz moczowy. Dzieci także nie powinny spożywać rabarbaru w znacznych ilościach.

Pielęgnacja

To warzywo o niewielkich wymaganiach jeśli chodzi o siedlisko, chociaż preferuje glebę żyzną i wilgotną.


Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

        Możliwy zbiór rabarbaru.
         Nawozimy nawozem potasowym rabarbar w trzech dawkach.
Pokaż tylko bieżące wydarzenia


Parametry

Kolor kwiatów

biały kwiat
Grupa

bylina
Stanowisko

nasłonecznione
półcień
Użytek

rośliny uprawne
warzywa

uprawa

Uprawa

Czynności i właściwościOpis
Odczyn glebyOdczyn od lekko kwaśnego do obojętnego.
pH 5.5-7.0
Właściwości glebyGleba głęboko spulchniona, zdolna do wiązania wody, bez zastoju wody
Trudność uprawyUprawa i pielęgnacja łatwa.
ZmianowanieMoże być uprawiany na tym samym miejscu przez dłuższy czas.
NawożenieWymaga nawożenia. Przed posadzeniem stosujemy obornik. Stosujemy nawozy humusowe i kompost. Zasilamy potasem w marcu, czerwcu i lipcu.
StanowiskoNasłonecznione, półcieniste. Radzi sobie także w cieniu.
Rozstawa1 na 1 metr.
Wysiew do gruntuMożliwy.
Terminy siewu / zbioru plonów / pielęgnacjiZobacz w kalendarzu.
RozmnażanieWegetatywne, przez podział najlepiej na jesień.
Choroby i szkodnikiWirus mozaiki rabarbaru, nekroza, nicienie.
Zbiór i przechowywanieŁodygi należy wyrywać poprzez skręcanie na obie strony. Nie obcinamy ich na roślinie.

Pokrewne gatunki roślin

ikonaGryka tatarska, tatarka
Fagopyrum tataricum
ikonaSzczaw zwyczajny
Rumex acetosa
ikonaGryka zwyczajna
Fagopyrum esculentum
ikonaRdest plamisty
Polygonum persicaria
ikonaRdestowiec ostrokończysty
Reynoutria japonica
ikonaRdestowiec sachaliński
Reynoutria sachalinensis
ikonaRdestówka Auberta
Fallopia aubertii
ikonaMulenbekia
Muehlenbeckia complexa
ikonaSzczaw kędzierzawy
Rumex crispus
Rdestowate
Rdestowate

Zobacz inne gatunki z tej rodziny.


Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej., ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
  • Wolfgang Kawollek – Wielka księga ogrodnika i działkowca, ISBN 978-83-245-1259-1, Publicat 2001
  • Agnieszka Gawłowska – 500 owoców i warzyw, 978-83-7845-874-6, SBM 2015

© medianauka.pl, 2017-05-06, GAT-4385
Data aktualizacji artykułu: 2020-04-22




Niektóre treści nie są dostosowane do Twojego profilu. Jeżeli jesteś pełnoletni możesz wyrazić zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych. W ten sposób będziesz miał także wpływ na rozwój naszego serwisu.
©® Media Nauka 2008-2023 r.