Rabarbar ogrodowy, rzewień
Rabarbar ogrodowy, rzewień (Rheum rhaponticum L.) to bylina z rodziny rdestowatych, uprawiana w Polsce jako warzywo w ogródkach dla ogonków liściowych. Znanych jest wiele odmian, które różnią się barwą łodyżek, wielkością i porą rozwoju. Znane odmiany to: Holsteiner Blut (czerwone łodyżki), Queen Viktoria (wczesna odmiana), The Sutton (czerwona skórka i zielony miąższ).
Rabarbar ogrodowy różni się od rabarbaru kędzierzawego co najmniej dwoma szczegółami: ogonek liściowy rabarbaru ogrodowego jest od spodu bruzdowany (ogonki rabarbaru kędzierzawego są gładkie). Z kolei brzeg liścia rabarbaru kędzierzawego ma lekko kędzierzawy kolor.
Zdjęcia – galeria
Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.
© Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
⤢ POWIĘKSZ
Występowanie i środowisko PL
To roślina strefy umiarkowanej Eurazji. Jest uprawiana w ogrodach na żyznej i wilgotnej ziemi (choć rośnie także na ziemiach słabszych).
Zimuje w glebie. Roślina ta jest mrozoodporna. Pojawia się bardzo wcześnie wiosną.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 150 cm.
Łodyga jest silnie skrócona i rozgałęziona.
Liście są wielkie z długimi, jadalnymi ogonkami.
Kwiaty są niepozorne, gęsto rozsiane na wysokim i grubym pędzie kwiatostanowym.
Owoc jest mały, nagi orzeszek ze skrzydełkami.
Korzeń stanowi grube, mięsiste kłącze.
Rozmnażanie
Rozmnażanie przez podział kłączy, najlepiej jesienią.
Ochrona i zagrożenia
Nie jest to gatunek zagrożony wymarciem.
Ciekawostki
W Europie rabarbar ogrodowy pojawił się w ogrodach dopiero w XVIII w.
Przepisy kucharskie
Zbiory i zastosowanie
Ogonki liściowe zbiera się w celu przyrządzania kompotów, dżemów, soków, ciast, a nawet zup. Rabarbar często jest też zjadany na surowo. Ma kwaskowaty smak.
Kwasom zawartym w rabarbarze przypisuje się właściwości lecznicze - oczyszczające krew i regulujące pracę jelit. Z uwagi na dużą ilość kwasu rzewień nie jest zalecany osobom chorym na nerki i pęcherz moczowy. Dzieci także nie powinny spożywać rabarbaru w znacznych ilościach.
Pielęgnacja
To warzywo o niewielkich wymaganiach jeśli chodzi o siedlisko, chociaż preferuje glebę żyzną i wilgotną.
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | ● | ● | Możliwy zbiór rabarbaru. | ||||||||
| ● | ● | ● | Nawozimy nawozem potasowym rabarbar w trzech dawkach. |
Parametry
bylina
nasłonecznione
półcień
Uprawa
| Czynności i właściwości | Opis |
|---|---|
| Odczyn gleby | Odczyn od lekko kwaśnego do obojętnego. pH 5.5-7.0 |
| Właściwości gleby | Gleba głęboko spulchniona, zdolna do wiązania wody, bez zastoju wody |
| Trudność uprawy | Uprawa i pielęgnacja łatwa. |
| Zmianowanie | Może być uprawiany na tym samym miejscu przez dłuższy czas. |
| Nawożenie | Wymaga nawożenia. Przed posadzeniem stosujemy obornik. Stosujemy nawozy humusowe i kompost. Zasilamy potasem w marcu, czerwcu i lipcu. |
| Stanowisko | Nasłonecznione, półcieniste. Radzi sobie także w cieniu. |
| Rozstawa | 1 na 1 metr. |
| Wysiew do gruntu | Możliwy. |
| Terminy siewu / zbioru plonów / pielęgnacji | Zobacz w kalendarzu. |
| Rozmnażanie | Wegetatywne, przez podział najlepiej na jesień. |
| Choroby i szkodniki | Wirus mozaiki rabarbaru, nekroza, nicienie. |
| Zbiór i przechowywanie | Łodygi należy wyrywać poprzez skręcanie na obie strony. Nie obcinamy ich na roślinie. |
Pokrewne gatunki roślin
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej., ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Wolfgang Kawollek – Wielka księga ogrodnika i działkowca, ISBN 978-83-245-1259-1, Publicat 2001
- Agnieszka Gawłowska – 500 owoców i warzyw, 978-83-7845-874-6, SBM 2015
© medianauka.pl, 2017-05-06, GAT-4385
Data aktualizacji artykułu: 2020-04-22