Rycerzyk czerwonozłoty
© Fotema – stock.adobe.com
Rycerzyk czerwonozłoty (Tricholomopsis rutilans) to gatunek jadalnego po przegotowaniu grzyba z rodziny gąskowatych o kwaskowym zapachu. Pachnie też stęchlizną i nie ma przyjemnego smaku. To jednak bardzo atrakcyjny pod względem wyglądu grzyb i czasem służy za dekorację potraw.
Występowanie i środowisko PL
Rośnie na próchniejącym drewnie iglastych gatunków lub w ich pobliżu.
Tryb życia i zachowanie
Owocniki pojawiają się od lipca do września.
Morfologia i anatomia
Kapelusz ma 5-15 cm średnicy. Trzon ma 5-12 cm wysokości.
Kapelusz żółto-czerwony lub czerwono-fioletowy, pokryty drobnymi łuskami. Kształt najpierw stożkowaty, potem wypukły i rozpostarty. Brzeg u młodych owocników podwinięty.
Blaszki żółte.
Miąższ jest żółtawy, miękki.
Trzon żółto-czerwonawy, cylindryczny lub maczugowaty.
Rozmnażanie
Wysyp biały.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
Można spożywać tylko niewielkie ilości tego grzyba i to po przegotowaniu.
Cechy
lasy iglaste
gatunek jadalny
saprofit
Zbieranie grzybów wymaga ich dobrej znajomości i dużego doświadczenia w ich zbieraniu. Każdego roku w wyniku złej identyfikacji gatunków grzybów umiera sporo ludzi w Polsce. Nie zbieraj i nie jedz grzybów, których nie znasz lub co do których masz jakiekolwiek wątpliwości. Pamiętaj, że często gatunki jadalne i trujące są do siebie bardzo podobne, szczególnie w przypadku młodych owocników. Często identyfikacja tylko na podstawie zdjęcia może być nieco myląca. Przy identyfikacji gatunku trzeba uwzlędniać wiele czynników, a więc atlas grzybów może jedynie wspierać grzybiarza w identyfikacji gatunku, nie może jednak zastąpić doświadczenia i zdrowego rozsądku. Właściciel strony nie bierze odpowiedzialności za zbieranie i spożywanie grzybów przez użytkowników serwisu.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | Okres występowania owocników rycerzyka czerwonozłotego. |
Pokrewne gatunki grzybów
- gąska zielonka (Tricholoma equestre)
- gąska siarkowa (Tricholoma sulphureum)
- gąska mydlana (Tricholoma saponaceum)
- gąska tygrysowata (Tricholoma pardalotum)
- gąska krowia (Tricholoma vaccinum)
- gąska pomarańczowa (Tricholoma aurantium)
- monetka kleista (Oudemansiella mucida)
- gąska biaława (Tricholoma stiparophyllum)
- gąska ciemnołuskowata (Tricholoma atrosquamosum)
- gąska niepozorna (Tricholoma inamoenum)
- gąska żółtobrunatna (Tricholoma fulvum)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Hans E.Laux – Atlas grzybów jadalnych i trujących, ISBN 978-83-7773-304-2, RM 2014
- Markus Fluck – Atlas grzybów - oznaczanie zbiór użytkowanie, 978-83-7175-858-4, Delta 2015
© medianauka.pl, 2021-03-08, GAT-639083