Gąska zielonka

Gąska zielonka, gąska żółta, gąska zielona (Tricholoma equestre) to gatunek niegdyś jadalnego, dzisiaj uznawanego za niejadalnego grzyba z rodziny gąskowatych o łagodnym smaku i zapachu mąki.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Gąska zielonka (Tricholoma equestre)

© aragami – stock.adobe.com


Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL

Występuje w lasach liściastych (rzadziej) i iglastych (głównie sosnowych), na ich skrajach, także na łąkach w pobliżu lasu. Preferuje piaszczyste podłoże.

Owocniki pojawiają się od września do listopada, a nawet grudnia.

Morfologia i anatomia

Kapelusz ma 5-10 cm średnicy. Trzon ma 6-10 cm wysokości.

Kapelusz ma zielono-żółtą barwę, jest pokryty brązowawymi łuskami, skraj kapelusza jaśniejszy. Owocniki młode mają brązowe kapelusze. Kształt najpierw półkulisty, dzwonkowaty, rozpostarty z małym garbkiem i wreszcie lekko wklęsły.

Blaszki są żółtego koloru, zatokowo wycięte, gęsto upakowane.

Miąższ jest białawy, na skrajach żółtawy.

Trzon żółty, zielonkawożółty, cylindryczny lub maczugowaty.

Podobne gatunki

Podobny do trującej gąski siarkowej i rycerzyka czerwono-złotego. Można go też pomylić z muchomorem sromotnikowym.

Porównanie gatunków podobnych

Różne gatunki można ze sobą pomylić, a pomyłka może być tragiczna w skutkach. Dzięki naszej porównywarce łatwiej można stwierdzić jak wygląda dany grzyb w zestawieniu z podobnymi gatunkami, nauczuć się jak rozpoznać właśniwy gatunek i jak odróżnić go od innego. Są tu ujęte tylko wybrane cechy gatunkowe. Zestawienie ma charakter poglądowy. Nic nie zastąpi doświadczenia w zbieraniu grzybów.

Gąska zielonka
Tricholoma equestre

Smak: brak danych

Zapach: mąka

Zdatność: niejadalny

gatunek niejadalny

Środowisko: lasy iglaste
lasy liściaste

lasy iglastelasy liściaste

Kształt: grzyb blaszkowy

Tryb życia: grzyb mikoryzowy

Czas występowania
IX X XI
Inne cechy

Blaszki są żółtego koloru, zatokowo wycięte, gęsto upakowane.

Symbioza

Sosna zwyczajna, sosna pospolita
(Pinus sylvestris)
Gąska siarkowa
Tricholoma sulphureum

Smak: brak danych

Zapach: gaz koksowniczy

Zdatność: trujący

gatunek trujący

Środowisko: lasy iglaste
lasy liściaste

lasy iglastelasy liściaste

Kształt: grzyb blaszkowy

Tryb życia: grzyb mikoryzowy

Czas występowania
VII VII IX X
Inne cechy

Blaszki żółte, rzadko rozmieszczone, zatokowo wycięte.

Rycerzyk czerwonozłoty
Tricholomopsis rutilans

Smak: brak danych

Zapach: stęchlizna, kwaskowy

Zdatność: jadalny

gatunek jadalny

Środowisko: lasy iglaste

lasy iglaste

Kształt: grzyb blaszkowy

Tryb życia: saprofit

Czas występowania
VII VII IX
Inne cechy

Kapelusz żółto-czerwony lub czerwono-fioletowy, pokryty drobnymi łuskami. Blaszki żółte.


Rozmnażanie

Zarodniki białe.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Pytania

Pytania

Gąska zielona jest jadalna, czy niejadalna?

To rzadko spotykany grzyb. Do jeszcze niedawna grzyb ten był uznawany za jadalny. Dziś nie zaleca się jego spożywania z uwagi na zawartość substancji, które prowadzą do upośledzenia i martwicy mięśni. znane są przypadki śmiertelne zatrucia grzybem zielonką.




Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

         Okres występowania w naturze owocników gąski zielonki.
Pokaż tylko bieżące wydarzenia


Cechy

Środowsko

lasy iglaste
lasy liściaste

lasy iglastelasy liściaste
Jadalność

gatunek niejadalny
gatunek niejadalny
Inne cechy

grzyb mikoryzowy
Symbioza

Sosna zwyczajna, sosna pospolita
(Pinus sylvestris)

Ostrzeżenie

Zbieranie grzybów wymaga ich dobrej znajomości i dużego doświadczenia w ich zbieraniu. Każdego roku w wyniku złej identyfikacji gatunków grzybów umiera sporo ludzi w Polsce. Nie zbieraj i nie jedz grzybów, których nie znasz lub co do których masz jakiekolwiek wątpliwości. Pamiętaj, że często gatunki jadalne i trujące są do siebie bardzo podobne, szczególnie w przypadku młodych owocników. Często identyfikacja tylko na podstawie zdjęcia może być nieco myląca. Przy identyfikacji gatunku trzeba uwzlędniać wiele czynników, a więc atlas grzybów może jedynie wspierać grzybiarza w identyfikacji gatunku, nie może jednak zastąpić doświadczenia i zdrowego rozsądku. Właściciel strony nie bierze odpowiedzialności za zbieranie i spożywanie grzybów przez użytkowników serwisu.


Pokrewne gatunki grzybów


Jak postępować przy zatruciu grzybami?
Zatrucie grzybami może bardzo niebezpieczne dla zdrowia i życia. Jak postępować w takim przypadku? Jak udzielić choremu pomocy?
Grzyby pod ochroną
W Polsce 54 gatunków grzybów wielkoowocnikowych podlega ochronie ścisłej, wraz z grzybami zlichenizowanymi (porosty) to 232 gatunki. Ochrona gatunkowa częściowa obejmuje 63 (90 z porostami) gatunków grzybów.
Grzyby marynowane w occie
Grzybki marynowane w occie to doskonały sposób na zachowanie smaku grzybów na długi czas. Marynowanie w occie nadaje grzybom specyficzny smak. Stają się doskonałą przekąską i dodatkiem do innych potraw.
Jak suszyć grzyby?
Suszenie grzybów to jeden ze sposobów ich konserwowania, bardzo popularny wśród grzybiarzy. Suszenie nadaje grzybom nie tylko trwałość, ale dodaje im także aromatu i nie pozbawia ich przy tym wartości odżywczych.
Jak zbierać grzyby?
Czy przy grzybobraniu należy się kierować jakimiś zasadami? Czy wykręcać grzyby, czy też ścinać je nożykiem? Używać kosza czy reklamówki? Oto garść porad dla grzybiarzy.
Mikoryza
Mikoryza jest to zjawisko współżycia grzybów z korzeniami, a nawet nasionami roślin naczyniowych.
Gdzie na grzyby? Występowanie i mapa grzybów
Gdzie się najlepiej wybrać na grzyby? Kiedy? W jakiej części Polski szukać? Nie wystarczy się wybrać zwyczajnie do lasu. Trzeba wiedzieć jeszcze kiedy i gdzie.
Grzyby trujące
Grzyby mogą zabić. Najgroźniejsze są muchomory, a wśród nich muchomor sromotnikowy i jadowity. dlatego zbieranie grzybów jest dla ludzi odpowiedzialnych.
Grzyby jadalne
Grzyby spożywa się od niepamiętnych czasów. Są elementem składowym wielu przepisów. Są zwykle dodatkiem do potraw, przyprawą, która nadaje specyficzny smak i zapach sosom, jajecznicy, bigosowi, sałatkom.


Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • Hans E.Laux – Atlas grzybów jadalnych i trujących, ISBN 978-83-7773-304-2, RM 2014
  • Markus Fluck – Atlas grzybów - oznaczanie zbiór użytkowanie, 978-83-7175-858-4, Delta 2015
  • Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003

© medianauka.pl, 2021-02-13, GAT-639008




©® Media Nauka 2008-2023 r.