Rzodkiew świrzepa
Rzodkiew świrzepa (Raphanus raphanistrum) to jednoroczna roślina trująca z rodziny krzyżowych. To pospolity chwast na polach uprawnych, głównie okopowych i jarych zbożowych.
Występowanie i środowisko
Rzodkiew świrzepa pochodzi z południowej części Europy. To gatunek pospolity w całej Polsce, rzadziej występujący wysoko w górach. To gatunek obcego pochodzenia (archeofit), który znany jest już u nas od czasów rzymskich. Rzodkiew świrzepa rośnie na polach, w miejscach ruderalnych. Preferuje tereny piaszczysto-gliniaste, pola uprawne.
Kwitnie w okresie od maja do początku września.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 30-80 cm.
Łodyga jest rozgałęziona, owłosiona.
Liście w dolnej części są ogonkowe, pierzastodzielne, w górnej części łodygi niepodzielone, siedzące. Blaszka brzegiem ząbkowana.
Kwiaty są żółte, białe z ciemnym unerwieniem, żółte z ciemnym unerwieniem. Zebrane są w grona.
Owoc to łuszczyna o twardych ściankach, przewężona w poprzek, od 2 do 55 mm szerokości.
Nasiona są kuliste, o średnicy 3 mm.
Korzeń jest cienki.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2018-10-23, GAT-5028
