© MIMOHE - Fotolia.com

Rzodkiew świrzepa

Rzodkiew świrzepa (Raphanus raphanistrum) to jednoroczna roślina trująca z rodziny krzyżowych. To pospolity chwast na polach uprawnych, głównie okopowych i jarych zbożowych.

Występowanie i środowisko PL - obcy

Rzodkiew świrzepa pochodzi z południowej części Europy. To gatunek pospolity w całej Polsce, rzadziej występujący wysoko w górach. To gatunek obcego pochodzenia (archeofit), który znany jest już u nas od czasów rzymskich. Rzodkiew świrzepa rośnie na polach, w miejscach ruderalnych. Preferuje tereny piaszczysto-gliniaste, pola uprawne.

Kwitnie w okresie od maja do początku września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-80 cm.

Łodyga jest rozgałęziona, owłosiona.

Liście w dolnej części są ogonkowe, pierzastodzielne, w górnej części łodygi niepodzielone, siedzące. Blaszka brzegiem ząbkowana.

Kwiaty są żółte, białe z ciemnym unerwieniem, żółte z ciemnym unerwieniem. Zebrane są w grona.

Owoc to łuszczyna o twardych ściankach, przewężona w poprzek, od 2 do 55 mm szerokości.

Nasiona są kuliste, o średnicy 3 mm.

Korzeń jest cienki.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2018-10-23, GAT-5028