Sadzanka cesarska

Sadzanka cesarska (Phragmatobia luctifera) to motyl nocny z rodziny niedźwiedziówkowatych. Ubarwienie głowy, tułowia i skrzydeł czarne, ciemnobrunatne. Czasem na żyłce poprzecznej widoczna czarna kropka. Skrzydła tylne półprzezroczyste z żółtą nasadą. Odwłok żółty z czarnymi kropkami, układającymi się w rzędy po bokach i z wierzchu.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Sadzanka cesarska (Phragmatobia luctifera)

© Tim's insects – stock.adobe.com


Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL

Gatunek euroazjatycki. W Polsce spotykany rzadko na rozproszonych obszarach, głównie w centrum i na południu kraju.

Tryb życia i zachowanie

Okres lotu od maja do czerwca. Zimuje poczwarka.

Morfologia i anatomia

Rozpiętość skrzydeł wynosi 3-3,4 cm. Zimuje poczwarka.

Pożywienie

Rośliny pokarmowe to przytulia zwyczajna, babka wąskolistna, wilczomlecz sosnka, jastrzębiec kosmaczek.

Rozmnażanie

Wytwarza jedno pokolenie w roku.

Ochrona i zagrożenia

W Polsce gatunek ten ma status zagrożonego wymarciem (VU).



Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

          Okres lotu sadzanki cesarskiej.
Pokaż tylko bieżące wydarzenia


Pokrewne gatunki owadów


Quiz


Rozwiąż quiz powiązany tematycznie z tym artykułem i zweryfikuj swojąwiedzę.

Jaki jest największy motyl świata?


Jakie gatunki motyli są uznawane za największe na świecie? Czy motyl taki żyje w Polsce? To motyle dzienne czy ćmy? Poznaj największe motyle świata.

Czy gąsienice są nudne?


Mówiąc o motylach mamy na myśli przede wszystkim postać imago. Przeglądając atlasy motyli, często w ogóle pomija się gąsienice. Dlaczego? Czyżby były nudne?

Jak szybko latają owady?


Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.


Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • Jarosław Buszko, Janusz Masłowski – Motyle nocne Polski. Macrolepidoptera cześć I, ISBN 978-83-930500-2-4, Koliber 2012

© medianauka.pl, 2020-07-26, GAT-636056




©® Media Nauka 2008-2023 r.