Sadzanka cesarska
Sadzanka cesarska (Phragmatobia luctifera) to motyl nocny z rodziny niedźwiedziówkowatych. Ubarwienie głowy, tułowia i skrzydeł czarne, ciemnobrunatne. Czasem na żyłce poprzecznej widoczna czarna kropka. Skrzydła tylne półprzezroczyste z żółtą nasadą. Odwłok żółty z czarnymi kropkami, układającymi się w rzędy po bokach i z wierzchu.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
© Tim's insects – stock.adobe.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko PL
Gatunek euroazjatycki. W Polsce spotykany rzadko na rozproszonych obszarach, głównie w centrum i na południu kraju.
Tryb życia i zachowanie
Okres lotu od maja do czerwca. Zimuje poczwarka.
Morfologia i anatomia
Rozpiętość skrzydeł wynosi 3-3,4 cm. Zimuje poczwarka.
Pożywienie
Rośliny pokarmowe to przytulia zwyczajna, babka wąskolistna, wilczomlecz sosnka, jastrzębiec kosmaczek.
Rozmnażanie
Wytwarza jedno pokolenie w roku.
Ochrona i zagrożenia
W Polsce gatunek ten ma status zagrożonego wymarciem (VU).
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | Okres lotu sadzanki cesarskiej. |
Pokrewne gatunki owadów
Jaki jest największy motyl świata?
Jakie gatunki motyli są uznawane za największe na świecie? Czy motyl taki żyje w Polsce? To motyle dzienne czy ćmy? Poznaj największe motyle świata.
Czy gąsienice są nudne?
Mówiąc o motylach mamy na myśli przede wszystkim postać imago. Przeglądając atlasy motyli, często w ogóle pomija się gąsienice. Dlaczego? Czyżby były nudne?
Jak szybko latają owady?
Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Jarosław Buszko, Janusz Masłowski – Motyle nocne Polski. Macrolepidoptera cześć I, ISBN 978-83-930500-2-4, Koliber 2012
© medianauka.pl, 2020-07-26, GAT-636056