Scynk krokodyli

Scynk krokodyli, scynk krokodylowaty, scynk krokodylowy (Tribolonotus gracilis) to gatunek jaszczurki z rodziny scynków. Nazwę zawdzięcza kolczastym łuskom, które upodobniają go nieco do krokodyla. Głowa jest dość duża, ma trójkątny zarys. Wokół oczu wyraźna pomarańczowa otoczka. Ubarwienie brązowe, szarawe, jaśniejsze i żółtawe od spodu. Jaszczurka ta spotykana jest w domowych terrariach.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Gatunek ten występuje w Papui Nowej Gwinei.

Tryb życia i zachowanie

Zagrożony udaje martwego. Potrafi wydawać odgłosy.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 20 cm.

Pożywienie

Poluje na bezkręgowce.

Rozmnażanie

Samica składa jedno duże jajo. Opiekuje się nim, a także młodymi, które przez pewien czas z nią pozostają. Czas inkubacji wynosi 65-75 dni.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Pokrewne gatunki gadów

Scynk aptekarski
Scincus scincus

Amphiglossus macrocercus

Chalcides striatus

Concinnia martini

Egernia depressa

Carlia jarnoldae

Chalcides sexlineatus

Ctenotus pulchellus

Ctenotus taeniolatus

Egernia hosmeri

Ophioscincus truncatus

Scynki
Zobacz inne gatunki z tej rodziny.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Chris Mattison – Gady i płazy - fakty o zwierzętach świata, 978-83-7073-584-5, Multico
– Atlas gadów - Przewodnik obserwatora, ISBN 978-83-8091-586-2, Ringer Axel Springer Polska sp. z o.o. 2018
Praca zbiorowa – Encyklopedia zwierząt – gady i płazy, ISBN 83-85152-31-8, Elipsa 1992