Sifaka
(Propithecus diadema)
Sifaka (Propithecus diadema) to ssak z rodziny indrisów o miękkim, czarno-białym lub rudo-białym futrze. Twarz jest czarna, nieowłosiona. Między ramieniem a tułowiem znajdują się błony lotne, które umożliwiają zwierzęciu dalekie skoki między gałęziami drzew. Kończyny tylne są długie i silne. Stopy i dłonie przystosowane do poruszania się po gałęziach z kolcami.
niemiecka: Diademsifaka
francuska: Propithèque À Diadème
hiszpańska: Sifaca diademado, de diadema
Azja - nie;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Długość ogona: 50 cm
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ssaki (Mammalia)
Rząd: Naczelne (Primates)
Rodzina: Indrisy (Indridae)
Występowanie i środowisko
Występuje w zachodniej części Madagaskaru.
Tryb życia i zachowanie
Żyje w małych grupach od 6 do 10 osobników. Prowadzi nadrzewny tryb życia. Aktywna za dnia. Wydaje odgłosy podobne do szczekania psa i gdakania kury.
Pożywienie
Zjada liście, kwiaty i korę, a także owoce.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 5 miesięcy. Samica rodzi zwykle w sierpniu jedno młode.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem - przypisuje się mu bardzo wysokie ryzyko wymarcia w stanie dzikim w niedalekiej przyszłości. Ma status EN w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Dzięki błonie lotnej potrafi wykonywać skoki na odległość 12 m.
Zdjęcia i grafiki - galeria
© medianauka.pl, 2013-03-17, GAT-356
