Słonecznik olbrzymi
© Erik – stock.adobe.com
Słonecznik olbrzymi (Helianthus giganteus) to roślina z rodziny astrowatych o zdrewniałych , bulwiastych kłączach.
Występowanie i środowisko PL
To gatunek dość rzadko spotykany w uprawach. Występuje w Ameryce Północnej, gdzie rośnie na bagnach i wilgotnych łąkach.
Tryb życia i zachowanie
Kwitnie w okresie od sierpnia do początku października.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 1-3,5 m.
Łodyga jest gruba, czerwono nabiegła, wyprostowana, owłosiona.
Liście są lancetowate, o szerokości 2-3 cm, długości 8-20 cm, szorstkie z wierzchniej strony. Ulistnienie naprzemianległe.
Kwiaty są żółte, zebrane w koszyczki o średnicy 5-8 cm w liczbie 1-12. Kwiatów języczkowych jest od 10 do 12.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
Bulwy są jadalne.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Strefy mrozoodporności: 5+. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: geofit.
- Kategoria przybysza: roślina uprawiana.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ▸ | Kwitnie słonecznik olbrzymi. |
Pokrewne gatunki roślin
- słonecznik bulwiasty, topinambur (Helianthus tuberosus)
- słonecznik zwyczajny (Helianthus annuus)
- słonecznik wierzbolistny (Helianthus salicifolius)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
© medianauka.pl, 2020-02-25, GAT-13625