Śnieżyca wiosenna

Śnieżyca wiosenna (Leucojum vernum) to trująca bylina z rodziny amarylkowatych, często uprawiana jako roślina ozdobna, dziczejąca, czasem rosnąca łanowo. Roślina obumiera zaraz po wydaniu owoców z początkiem lata.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

© Wolfgang - fotolia.com

Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL

Śnieżyca wiosenna występuje w południowej i środkowej części Europy. W Polsce można ją spotkać tylko w Bieszczadach, Sudetach z częścią przylegającego niżu. Rośnie w wilgotnych lasach w południowej części kraju.

Kwitnie w okresie od (lutego) marca do kwietnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 10-30 cm.

Łodyga jest jest dłuższa od liści.

Liście są odziomkowe, równowąskie, w liczbie 2-4, wąskie (do 1 cm), zielone.

Kwiaty są białe, z żółtymi plamkami na szczycie, dzwonkowate, zwisające, pojedyncze, czasem podwójne, pachnące, o długości do 2,5 cm.

Owoc to zwisająca torebka.

Cebula ma kulisty kształt.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Śnieżyca wiosenna w Polsce znajduje się pod ścisłą ochroną.

Parametry

Kolor kwiatów

Pokrewne gatunki roślin

• Śnieżyca letnia (Leucojum aestivum)

Rośliny na skalniak
Zobacz atlas roślin do alpinarum.

© medianauka.pl, 2018-10-09, GAT-13934