© hfox - Fotolia.com

Szlaczkoń siarecznik

Szlaczkoń siarecznik (Colias hyale) to gatunek motyla z rodziny bielinkowatych. Samiec z wierzchu ma żółte skrzydła, samica - białe z zielonym odcieniem. Przednie skrzydła mają czarne brzegi. W części środkowej znajduje się ciemna plamka. Na skrzydłach drugiej pary znajduje się pomarańczowa plama. Gąsienica ma zieloną barwę, a po bokach biegną żółte i wąskie linie. Gatunek ten jest niezwykle podobny do szlaczkonia południowego (Colias australis).

Występowanie i środowisko PL

Motyl ten występuje w Europie i Azji. U nas jest dość pospolity. Można go spotkać na łąkach, polach i miejscach ruderalnych.

Tryb życia i zachowanie

Dorosłe osobniki latają w słoneczne dni szybko i nisko nad ziemią. Siadają najczęściej na kwiatach o kolorach żółtym i fioletowym. Zimuje postać gąsienicy (niektóre źródła wskazują też na poczwarki). Okres lotu trwa od wczesnej wiosny do późnej jesieni (różne pokolenia).

Morfologia i anatomia

Rozpiętość skrzydeł tego motyla waha się od 40 do 45 mm.

Pożywienie

Roślinami żywicielkami są koniczyna, lucerna, wyka, komonica, cieciorka i inne bobowate.

Rozmnażanie

Szlaczkoń siarecznik wyprowadza dwa (rzadziej trzy) pokolenia w ciągu roku.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Szlaczkonia południowego opisano jako odrębny gatunek dopiero w roku 1911 przez włoskiego biologa o nazwisku Verity. Po drugiej wojnie światowej zdano sobie sprawę z tego, że motyl ten jest obecny także w naszej części Europy.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2018-06-01, GAT-5169

Pokrewne gatunki owadów

Szlaczkoń sylwetnik
Colias crocea

Bielinkowate
Zobacz inne gatunki
z tej rodziny.

Jak szybko latają owady?

Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.