Szlaczkoń siarecznik
Szlaczkoń siarecznik (Colias hyale) to gatunek motyla z rodziny bielinkowatych. Samiec z wierzchu ma żółte skrzydła, samica - białe z zielonym odcieniem. Przednie skrzydła mają czarne brzegi. W części środkowej znajduje się ciemna plamka. Na skrzydłach drugiej pary znajduje się pomarańczowa plama. Gąsienica ma zieloną barwę, a po bokach biegną żółte i wąskie linie. Gatunek ten jest niezwykle podobny do szlaczkonia południowego (Colias australis).
Występowanie i środowisko PL
Motyl ten występuje w Europie i Azji. U nas jest dość pospolity. Można go spotkać na łąkach, polach i miejscach ruderalnych.
Tryb życia i zachowanie
Dorosłe osobniki latają w słoneczne dni szybko i nisko nad ziemią. Siadają najczęściej na kwiatach o kolorach żółtym i fioletowym. Zimuje postać gąsienicy (niektóre źródła wskazują też na poczwarki). Okres lotu trwa od wczesnej wiosny do późnej jesieni (różne pokolenia).
Morfologia i anatomia
Rozpiętość skrzydeł tego motyla waha się od 40 do 45 mm.
Pożywienie
Roślinami żywicielkami są koniczyna, lucerna, wyka, komonica, cieciorka i inne bobowate.
Rozmnażanie
Szlaczkoń siarecznik wyprowadza dwa (rzadziej trzy) pokolenia w ciągu roku.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
Szlaczkonia południowego opisano jako odrębny gatunek dopiero w roku 1911 przez włoskiego biologa o nazwisku Verity. Po drugiej wojnie światowej zdano sobie sprawę z tego, że motyl ten jest obecny także w naszej części Europy.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2018-06-01, GAT-5169 Opis Okres lotu szlaczkonia siarecznika (2-3 pokolenia).Kalendarz przyrody
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 ◂ ● ● ● ● ● ●
Pokrewne gatunki owadów
Jak szybko latają owady?
Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.