Tatarak zwyczajny
Tatarak zwyczajny (Acorus calamus) to bylina z rodziny obrazkowatych lub tatarakowatych (jak podają inne źródła) o leczniczych właściwościach. To roślina wodna, spotykana także w przydomowych ogrodach z oczkami wodnymi.
Wybrane odmiany:
'Variegatus' - odmiana ogrodowa o biało obrzeżonych liściach (zdjęcie w naszej galerii).
Występowanie i środowisko
To gatunek obcego pochodzenia, przywleczony do nas z Azji. Występuje w Europie, Azji i obu Amerykach. Rośnie na terenie całego kraju poza wysokimi partiami gór. Tatarak zwyczajny porasta brzegi wód o piaszczystym podłożu. Rośnie do głębokości wody kilkudziesięciu centymetrów.
Kwitnie w okresie od czerwca do lipca.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 60-120(150) cm.
Łodyga jest trójkanciasta.
Liście występują w dwóch szeregach, są równowąskie, mieczowate, o długości do 120 cm i szerokości do 2 cm, na brzegach są faliste.
Kwiaty są obupłciowe w kształcie kolby, o długości od 6 do 10 cm, wyrastające na bok z pochwy liściowej. Kolba jest walcowata, zwężona w górnej części, zielona, żółtawa lub brązowawa po przekwitnięciu
Owoc to jagoda o wydłużonym kształcie. W Polsce tatarak nie wydaje owoców.
Kłącze jest walcowate, grube, aromatyczne.
Rozmnażanie
Przez podział kłączy lub wysiew nasion.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Zbiory i zastosowanie
Wyciąg z kłącza jest stosowany w zaburzaniach trawienia. Młode kłącze można spożywać na surowo. Kawałki kłącza nadają się też do kandyzowania. Z uwagi na charakterystyczny zapach, nadaje się jako dodatek do napojów. Ma korzenny, gorzkawy smak.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2018-09-26, GAT-14752
