Wąż Eskulapa

Wąż Eskulapa (Zamenis longissimus, syn. Elaphe longissima) to rzadki w Polsce wąż z rodziny węży właściwych. Samce są mniejsze od samic. Ma płaską stronę brzuszną, żółtą. Grzbiet jest brązowy, czasem z drobnym, siatkowym deseniem. Za głową znajdują się dwie jasne plamy. Rzadziej spotykamy okazy o pomarańczowym grzbiecie lub zupełnie czarne.

© Julius Kramer - Fotolia.com

Występowanie i środowisko

Środkowa i południowa Europa, Azja Mniejsza, zachodnia Azja. W Polsce rzadko spotykany w Bieszczadach. Preferuje lasy liściaste na terenie pagórkowatym. Jest wrażliwy na niską temperaturę.

Tryb życia i zachowanie

Jest ciepłolubny, aktywny za dnia. Poluje na ziemi. Ofiary chwyta paszczą, po czym owija się wokół nich i dusi. Pożera martwe. Często wspina się po gałęziach drzew. Jest agresywny. Kąsa, ale jest niegroźny dla człowieka.

Pożywienie

Zjada jaszczurki i gryzonie, także małe węże, jaja ptaków i pisklęta.

Rozmnażanie

Gody rozpoczynają się w kwietniu. Samica składa 5-21 jaj od maja do czerwca do sterty liści lub gleby próchniczej czy spróchniałych pni. Jaja mają wymiary 5,5x2,5 cm. Młode węże o długości do 20 cm wykluwają się we wrześniu.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce podlega całkowitej ochronie prawnej.

Ciekawostki

Wąż Eskulapa to największy europejski wąż. To także najrzadziej spotykany wąż w naszym kraju.

Nazwa tego węża pochodzi od węży poświęconych w starożytnej Grecji patronowi wiedzy lekarskiej - Asklepiosowi (Eskulapowi).

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2013-04-11, GAT-413