Wąż Eskulapa

Wąż Eskulapa (Zamenis longissimus, syn. Elaphe longissima) to rzadki w Polsce wąż z rodziny węży właściwych. Samce są mniejsze od samic. Ma płaską stronę brzuszną, żółtą. Grzbiet jest brązowy, czasem z drobnym, siatkowym deseniem. Za głową znajdują się dwie jasne plamy. Rzadziej spotykamy okazy o pomarańczowym grzbiecie lub zupełnie czarne.

Występowanie i środowisko PL

Środkowa i południowa Europa, Azja Mniejsza, zachodnia Azja. W Polsce rzadko spotykany w Bieszczadach. Preferuje lasy liściaste na terenie pagórkowatym. Jest wrażliwy na niską temperaturę.

Tryb życia i zachowanie

Jest ciepłolubny, aktywny za dnia. Poluje na ziemi. Ofiary chwyta paszczą, po czym owija się wokół nich i dusi. Pożera martwe. Często wspina się po gałęziach drzew. Jest agresywny. Kąsa, ale jest niegroźny dla człowieka.

Pożywienie

Zjada jaszczurki i gryzonie, także małe węże, jaja ptaków i pisklęta.

Rozmnażanie

Gody rozpoczynają się w kwietniu. Samica składa 5-21 jaj od maja do czerwca do sterty liści lub gleby próchniczej czy spróchniałych pni. Jaja mają wymiary 5,5x2,5 cm. Młode węże o długości do 20 cm wykluwają się we wrześniu.