Wietlica samicza

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Wietlica samicza (Athyrium filix-femina (L.) Roth.) to gatunek pospolitej w Polsce wieloletniej paproci z rodziny rozrzutkowatych, niegdyś zaliczana do rodziny wietlicowatych. Jest jedyną rodzimą paprocią z wydłużonymi zarodniami. Uprawianych jest wiele odmian ozdobnych wietlicy samiczej. Należą do nich:

'Dieldiae Cristatum' - o żeberkowych listkach (na zdjęciu w galerii;
'Minutissimum' - o gęstym ulistnieniu;

Paproć tę uprawia się także jako roślinę doniczkową.

Występowanie i środowisko PL

Paproć ta wystepuje wszędzi epoza Australia, Ameryką Południową i Antaktydą. Zasiedla także wyspy oceaniczne. Występuje pospolicie na terenie naszego całego kraju w lasach. Preferuje półcień. Ma bardzo niewielkie wymagania glebowe.

Tryb życia i zachowanie

Zarodnikowanie trwa od lipca do września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 20-100 (150) cm.

Liście są jasnozielone, czasem żółtawe, z krótkim ogonkiem, który pokryty jest brunatnymi łuskami. Blaszka dzieli się na pierzaste odcinki 2-3 złożone. Odcinki ostatniego rzędu są z wcięciami. Zarodnie są usytuowane ukośnie w dwóch szeregach i biegną wzdłuż nerwu.

Ochrona i zagrożenia

Paproć ta nie podlega ochronie.

Ciekawostki

To paproć o leczniczych właściwościach.

Jest to gatunek wskaźnikowy starych lasów.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: bylina.
Stanowisko: półcień, cień.
Środowsko: leśne.
Użytek: rośliny ogrodowe, roślina lecznicza.
Strefy mrozoodporności: 5-10. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
Częstość występowania gatunku: pospolity na całym terenie lub prawie całym terenie.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=80.
Status popularności rośliny: gatunek znany, znajduje się pośród 1000 najbardziej popularnych i znanych wśród Polaków roślin.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
						●	●	●				Pojawiają się zarodniki wietlicy samiczej.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
Hanna Wójciak – Porosty mszaki paprotniki, 978-83-7073-552-4, Multico 2003
Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005