Wyczyniec łąkowy
Wyczyniec łąkowy (Alopecurus pratensis) to wieloletnia roślina z rodziny wiechlinowatych, trawa luźnokępkowa, jedna z najcenniejszych traw pastewnych, często uprawiana na pastwiskach.
Występowanie i środowisko
To gatunek pochodzący z Europy i Azji. Dziś występuje też w Ameryce Północnej, w Australii i Afryce. Wyczyniec łąkowy jest pospolity w całym naszym kraju, rośnie na łąkach i terenach ruderalnych. Lubi gleby żyzne, wilgotne i przepuszczalne. Gatunek jest odporny na suszę i niskie temperatury.
Kwitnie w okresie od maja do lipca.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 40-120 cm.
Źdźbło jest wzniesione i gładkie, o długości 30-120 cm.
Liście są płaskie, bruzdkowane, nagie, o długości 5-40 cm, brzegiem szorstkie, błyszczące od spodu, zielone lub szarozielone.
Kwiatostan to walcowata wiecha o długości 3-10 cm i średnicy 1 cm, zwężająca się u dołu i górze. Kłoski mają długość 4,5-6 mm, są jednokwiatowe, na krótkich szypułkach.
Owoc to owalny ziarniak.
Rozłogi krótkie, podziemne.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2018-10-22, GAT-14131
