Trzcina pospolita

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Trzcina pospolita (Phragmites australis) to gatunek wysokiej, wieloletniej trawy, związany z wodnym środowiskiem.

Występowanie i środowisko PL

To roślina o zasięgu kosmopolitycznym. Trzcina porasta brzegi wód płynących i stojących, podmokłe łąki, torfowiska, pola i olsy. Wymaga wilgotnego podłoża. Gdy poziom wody przekracza 2 m, trzcina już nie występuje. W Polsce występuje na terenie całego kraju.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od lipca do września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 400 cm.

Łodyga jest pusta w środku, sztywna, z kolankami.

Liście znajdują się w długich pochewkach, o długości do 50 cm i szerokości do 3 cm. Mają lancetowaty kształt, zaostrzone na wierzchołku i szorstkie w dotyku.

Kwiaty są niepozorne, zebrane w kłoski, tworzące wiechę o długości do 50 cm w kolorze fioletowym.

Owoc stanowi drobny ziarniak.

Kłącze jest płożące się, długie, z łuskami.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: bylina.
Stanowisko: nasłonecznione.
Środowsko: łąkowe, wodne i bagniste.
Użytek: trawy.
Strefy mrozoodporności: 5-11. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hydrofit, helofit, geofit.
Częstość występowania gatunku: pospolity na całym terenie lub prawie całym terenie.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=48, (72, 84, 96).
Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
						●	●	●				Kwitnie trzcina pospolita.

Pokrewne gatunki roślin

QUIZ

Nasze zboża — quiz

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński, Bogumił Pawłowski – Rośliny Polskie, ISBN 83-01-0587-2, PWN 1986