Omomiłek czarny
Omomiłek czarny (Cantharis obscura) to chrząszcz z rodziny omomiłkowatych. Ma czarne ubarwienie z wyjątkiem żółtawego skraju przedplecza. Brzegi odwłoka i żuwaczki mają czerwony odcień.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

© als – stock.adobe.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko PL
Spotykany na terenie całego kraju, najczęściej na dębach. Występuje w Europie. Postać dorosłą można spotkać od maja do sierpnia.
Tryb życia i zachowanie
Zimuje postać larwalna.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 9-13 mm.
Pożywienie
Larwy są drapieżnikami. Ich łupem padają najczęściej ślimaki. Postać imagines żywi się pędami dębu.
Rozmnażanie
Samica składa jaja do ziemi. Występuje jedno pokolenie w ciągu roku.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
Mimo że omomiłek obgryza pędy dębu, nie stanowi większego znaczenia gospodarczego jako szkodnik dębów.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | ● | Okres występowania imago omomiłka czarnego. |
Pokrewne gatunki owadów
- Omomiłek czerwonawy (Cantharis pellucida)
- Omomiłek parkowy (Cantharis livida)
- (Cantharis nigricans)
- (Cantharis rustica)
Największy chrząszcz na świecie
Jaki chrząszcz jest uznawany za największego na świecie? Gdzie żyje i czy odbiega znacznie rozmiarami od krajowych gatunków?
Czy w Polsce można jeszcze odkryć nowe gatunki zwierząt?
Można się spotkać z przekonaniem, że w świecie zwierząt w Polsce wszystko już zostało zbadane. Czy rzeczywiście?
Jak szybko latają owady?
Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Michał Grabowski, Radomir Jaskuła, Krzysztof Pabis – Ilustrowana Encyklopedia Owadów i Pajęczaków Polski, ISBN 978-83-775-167-2, Carta Blanca Sp. z.o.o. 2012
- N. Pławilszczikow – Klucz do oznaczania owadów, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Lesne 1972
- Marek W. Kozlowski – Owady Polski – Chrząszcze, ISBN 978-83-7073-784-9, Multico Oficyna Wydawnicza 2009
- Heiko Bellmann – Atlas owadów – poradnik obserwatora, ISBN 978-83-7773-014-0, Wydawnictwo RM 2012
- Helgard Reichholf-Riehm – Owady. Leksykon przyrodniczy, ISBN 83-7129-442-5, Świat Książki 1997
- Henryk Sandner – Mały Słownik Zoologiczny Owady, ISBN 83-214-0046-9, Wiedza Powszechna 1979
© medianauka.pl, 2023-08-08, GAT-1369