Rezelia paskowica

Rezelia paskowica (Meganola strigula) to motyl z rodziny rezeliowatych. Ubarwienie ciała szarawe. Skrzydła pierwszej pary szare z żółtym odcieniem z jasnymi i ciemnymi, zygzakowatymi przepaskami. Skrzydła drugiej pary szarobrązowe z ciemniejszą plamką.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.


Występowanie i środowisko PL

To gatunek euroazjatycki. W Polsce spotykany na terenie całego kraju.

Tryb życia i zachowanie

Okres lotu od czerwca do lipca. Zimuje stadium gąsienicy.

Morfologia i anatomia

Rozpiętość skrzydeł wynosi 2,1-2,3 cm.

Pożywienie

Gąsienica żeruje na dębie.

Rozmnażanie

Wytwarza jedno pokolenie w roku.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.



Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

          Okres lotu rezelii paskowicy.
Pokaż tylko bieżące wydarzenia


Pokrewne gatunki owadów

ikonaZielonka dwubarwna
Bena bicolorana
ikonaZielonka ukośnica
Pseudoips prasinana
Rezeliowate
Rezeliowate

Zobacz inne gatunki z tej rodziny.

Quiz

Quiz

Rozwiąż quiz powiązany tematycznie z tym artykułem i zweryfikuj swojąwiedzę.

Quiz

Quiz

Rozwiąż quiz powiązany tematycznie z tym artykułem i zweryfikuj swojąwiedzę.

Jaki jest największy motyl świata?

Jaki jest największy motyl świata?

Jakie gatunki motyli są uznawane za największe na świecie? Czy motyl taki żyje w Polsce? To motyle dzienne czy ćmy? Poznaj największe motyle świata.

Czy gąsienice są nudne?

Czy gąsienice są nudne?

Mówiąc o motylach mamy na myśli przede wszystkim postać imago. Przeglądając atlasy motyli, często w ogóle pomija się gąsienice. Dlaczego? Czyżby były nudne?

Jak szybko latają owady?

Jak szybko latają owady?

Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.


Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • Jarosław Buszko, Janusz Masłowski – Motyle nocne Polski. Macrolepidoptera cześć I, ISBN 978-83-930500-2-4, Koliber 2012

© medianauka.pl, 2020-07-20, GAT-611072




Niektóre treści nie są dostosowane do Twojego profilu. Jeżeli jesteś pełnoletni możesz wyrazić zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych. W ten sposób będziesz miał także wpływ na rozwój naszego serwisu.
©® Media Nauka 2008-2023 r.