
Babka zwyczajna
Babka zwyczajna (Plantago major L.) to bylina lub roślina jednoroczna z rodziny babkowatych o właściwościach leczniczych, pospolita w całej Polsce. W uprawach stanowi chwast. Gatunek podobny - babka wielonasienna.
Występowanie i środowisko PL
Rośnie na przydrożach, miejscach ruderalnych, nad brzegami wód, na łąkach i pastwiskach. Preferuje gleby zasobne w azot.
Kwitnie w okresie od czerwca do października. Jest odporna na deptanie.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 10-40 cm.
Kłącze jest bardzo krótkie.
Liście są szerokojajowate, skórzaste, odziomkowe, układające się w rozetę, tępe, całobrzegie, wyraźnie widoczne unerwienie liści (3-9), zwężające się w ogonek.
Kwiaty są usadowione w kwiatostanach na długich, pozbawionych bruzd, nagich szypułkach. Kwiatostan to kłos, długi i wąski. Kwiaty małe, niepozorne, żółtawe, z długimi nitkami pręcików.
Owoc to torebka.
Nasiona są zebrane zwykle po 8 w jednej torebce.
Rozmnażanie
To roślina wiatropylna.
Ochrona i zagrożenia
To pospolita roślina, nie wymaga ochrony.
Zdjęcia - galeria
Zbiory i zastosowanie
Liście zawierają substancje, które sprzyjają gojeniu się ran. Od bardzo dawna okłady z babki stosowano na oparzenia, użądlenia, otarcia, zwichnięciach, przy wrzodach.
© medianauka.pl, 2017-06-07, GAT-4420 OpisKalendarz przyrody
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 ● ● ● ● ● Kwitnie babka zwyczajna.
Parametry

roślina zielna jednoroczna
bylina
nasłonecznione
półcień
łąkowe
synantropijne
szerokojajowate, skórzaste, odziomkowe, tępe, całobrzegie