Binturong orientalny

Binturong orientalny, binturong (Arctictis binturong) to ssak z rodziny łasz. Nie przypomina wyglądem innych łasz. Ma długą, szorstką sierść w kolorze czarnym z szarym lub żółtym nalotem. Ma białe brzegi uszu i białe, długie wąsy oraz długi, puszysty, chwytny ogon.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.


Występowanie i środowisko

Zamieszkuje Półwysep Indochiński, Sumatra, Jawa, Borneo, Nepal, Asam. Preferuje lasy bambusowe.

Tryb życia i zachowanie

Prowadzi nadrzewny tryb życia, ale wśród gałęzi porusza się dość wolno i ostrożnie. Preferuje gęste lasy. Jest aktywny w nocy. Żyje samotnie. Jest dobrym pływakiem i świetnie nurkuje.

Morfologia i anatomia

Binturong dorasta do 80 cm długości ciała. Ogon ma nawet 70 cm długości.

Pożywienie

zjada pokarm roślinny, głównie owoce i liście. Zjada także padlinę, owady, drobne ssaki i ptaki. Rzadziej poluje na ryby.

Rozmnażanie

Oprócz samicy, młode wychowuje także samiec. Młode są dojrzałe płciowo po 2,5 roku życia. Samica rodzi w dziupli zwykle 1 lub 2 młode. Młode są ślepe, ale po 2 miesiącach już opuszczają dziuplę. Po roku są samodzielne. Ciąża trwa 90 dni.

Ochrona i zagrożenia VU

Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Czasem futro binturonga ma zielonkawy odcień dzięki obecnym tam glonom.

To czyścioch. Gniazdo jest czyszczone z odchodów, które są składowane w jednym, oddalonym od legowiska miejscu.

Podgatunki

Wyróżniamy następujące podgatunki:

  • Arctictis b. albifrons, F. Cuvier, 1822
  • Arctictis b. binturong, (Raffles, 1821)
  • Arctictis b. kerkhoveni, Sody, 1936
  • Arctictis b. menglaensis, Wang & Li, 1987
  • Arctictis b. penicillatus, Temminck, 1835
  • Arctictis b. whitei - binturong palawański, A. Allen, 1910 - czasem uznawany za odrębny gatunek.

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

  • Viverra binturong Raffles, 1821
Pytania

Pytania

Czy binturonga można oswoić?

Tak. Przychodzi to całkiem łatwo. Nawet zmienia tryb życia z nocnego na dzienny. Trzeba mieć jednak do niego dużo cierpliwości. Nie odstępuje swojego opiekuna na krok, wspina się na niego, na meble, firany, drapie przy tym, czasem boleśnie.



Pokrewne gatunki ssaków

ikonaCyweta afrykańska
Civettictis civetta
ikonaŁaskunek trójpręgi
Arctogalidia trivirgata
ikonaŻeneta angolska
Genetta angolensis
ikonaŁaskun palmowy
Paradoxurus hermaphroditus
ikonaPaguma chińska
Paguma larvata
ikonaWiwera indyjska
Viverra zibetha
ikonaWiwera malajska
Viverra tangalunga
ikonaŻeneta tygrysia
Genetta tigrina
ikonaŻeneta zwyczajna
Genetta genetta
Wiwerowate
Wiwerowate

Zobacz inne gatunki z tej rodziny.

Ile śpią ssaki?

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?


Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
  • Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
  • pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
  • Klaus Richarz – Zwierzęta w ogrodzie zoologicznym, ISBN 978-83-7175-788-4, Delta
  • Hanna i Antoni Gucwińscy – Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003

© medianauka.pl, 2013-02-19, GAT-342
Data aktualizacji artykułu: 2022-06-11




Niektóre treści nie są dostosowane do Twojego profilu. Jeżeli jesteś pełnoletni możesz wyrazić zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych. W ten sposób będziesz miał także wpływ na rozwój naszego serwisu.
©® Media Nauka 2008-2023 r.