Gacek szary

Gacek szary (Plecotus austriacus) to rodzimy nietoperz z rodziny mroczkowatych o bardzo dużych uszach. Ciało pokryte jest szaro-brązowym futerkiem. Jest bardzo podobny do gacka brunatnego i do niedawna oba nietoperze były uważane za jeden gatunek. Oba gatunki różni kształt pyska. Gacek szarych nie ma wydatnych fałdów skórnych w okolicach nozdrzy. Poza tym gacek szary ma krótszy pazur na kciuku. Koziołek u gacka szarego ma szerokość ponad 5,5 cm.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL

W Polsce gacek szary występuje na południu aż po Kujawy. Preferuje tereny otwarte i rolnicze. Kryjówki w lecie znajdują się na ogół w budynkach, ale nie użytkowanych przez człowieka.

Tryb życia i zachowanie

Dość ciepłolubny. Pokarm chwyta w powietrzu lub przy ziemi. Nietoperz ten dożywa 25 lat. Zimuje w podziemnych pomieszczeniach, stworzonych przez człowieka. To gatunek osiadły.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi od 4 cm do 4,8 cm. Długość ogona: 5,7 cm. Waga dorosłego osobnika waha się od 6 g do 10 g.

Pożywienie

Gacek szary zjada owady, głównie ćmy. Chwyta je w locie zaledwie kilka metrów nad ziemią.

Rozmnażanie

Okres godowy przypada na wrzesień i październik. Samica rodzi zwykle tylko jedno młode.

Ochrona i zagrożenia NT

Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Gacek szary i gacek brunatny są bardzo trudne do odróżnienia.

Podgatunki

Wyróżniamy następujące podgatunki:

Plecotus a. austraicus, (J. Fisher, 1829)
Plecotus a. ariel - gacek syczuański, Thomas, 1911 - czasem uznawany za odrębny gatunek.
Plecotus a. turkmenicus - gacek turkmeński, Strelkov, 1988 - czasem uznawany za odrębny gatunek.
Plecotus a. wardi - gacek turkmeński, Thomas, 1911 - czasem uznawany za odrębny gatunek.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
								●	●			Okres godowy gacka szarego.
					●	▸						Na świat przychodzą gacki szare.
		●	●	●	●	●	●	●	●	●		Możliwe obserwacje w terenie gacka szarego.

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Pokrewne gatunki ssaków

Gacek brunatny (Plecotus auritus)

Czy nietoperze wampiry wypijają krew?

Nierzadko można usłyszeć o nietoperzach wampirach. Skąd ta nazwa i czy faktycznie zwierzęta te wysysają krew ze swoich ofiar?

Czy tylko nietoperze używają echolokacji?

Echolokacja jest to zdolność do określania położenia obiektów w przestrzeni na podstawie echa akustycznego. Czy tylko nietoperze widzą w ciemności w ten sposób?

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Praca zbiorowa – Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
Dietmar Nill, Christian Dietz, Otto von Helversen – Nietoperze Europy i Afryki północno-zachodniej, 9788370736736, Multico 2009