Cypryśnik błotny

Cypryśnik błotny (Taxodium distichum) to drzewo z rodziny cyprysowatych, które wytwarza tak zwane korzenie oddechowe. Drzewo to zrzuca igły na zimę. W Europie jest drzewem ozdobnym.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko

Występuje w Ameryce Północnej wzdłuż Oceanu Atlantyckiego. Wbrew powszechnej opinii drzewo to dobrze rozwija się na piaszczystym i dość ubogim w wodę podłożu. Preferuje stanowiska słoneczne lub w półcieniu.

To niezwykłe drzewo świetnie sobie radzi z podtopieniami. W takim przypadku drzewo to wypuszcza ponad powierzchnię ziemi tak zwane korzenie oddechowe (pneumatofory) - korzenie te prawdopodobnie wspierają proces oddychania rośliny. Korzenie te ułatwiają także roślinie zakotwiczenie się w rozmokłym podłożu. Przyrost roczny - 20 cm.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość nawet 50 m, w Europie około 25 m. Drzewo ma stożkowaty pokrój.

Kora jest pomarańczowo-szara, słabo spękana, włóknista.

Igły są jasnozielone, miękkie, jesienią brązowieją i opadają. Igły na pędach głównych oraz szczytowych są skrętoległe, zaś na pędach bocznych wyrastają w dwóch płaskich rzędach.

Kwiaty są zwykle rozdzielnopłciowe. Kwiaty męskie (kotki) mają długość do 20 cm, pylące w połowie wiosny.

Szyszka niewielka o długości do 3 cm, ma jajowaty kształt.