Hipopotam karłowaty

Hipopotam karłowaty (Hexaprotodon liberiensis) to zagrożony wyginięciem w skutek polowań i degradacji naturalnych środowisk ssak z rodziny hipopotamów, zamieszkujący torfowiska i bagna nadrzeczne Afryki Zachodniej. To bardzo rzadkie zwierzę.

Zdjęcie zbiorów ZOO w Opolu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Występowanie i środowisko

Afryka Zachodnia. Lasy równikowe nad brzegami zbiorników, torfowiska, nadrzeczne bagna. Żyje samotnie. W chwili zagrożenia ucieka do gęstwiny lasów pierwotnych. Bardzo rzadko pływa w głębokiej wodzie. Otwiera szeroko pysk w celu zaimponowania lub ostrzegawczym.

Tryb życia i zachowanie

Jest aktywny o zmierzchu i nocą. Żeruje między godziną 18 a 24. W dzień odpoczywa leżąc w cieniu w poszyciu leśnym w błotnistych miejscach. Jest samotnikiem.

Morfologia i anatomia

Dorasta do 157 cm długości ciała i osiąga do 275 kg masy ciała. Wysokość w kłębie wynosi do od 75 cm do 1 m.

Pożywienie

Ten mały hipopotam zjada rośliny wodne, trawa, paprocie, liście, gałęzie, zioła, opadłe z drzew owoce.

Rozmnażanie

Ciąża trwa 184-204 dni. Samica rodzi zwykle jedno młode o masie ciała 4,5-6,2 kg. Niedługo po urodzeniu młode jest w pełni sprawne i podąża za matką. Samica karmi młode przez 6-8 miesięcy. Dojrzałość płciową osiąga po 4-5 latach życia.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem - przypisuje się mu bardzo wysokie ryzyko wymarcia w stanie dzikim w niedalekiej przyszłości. Ma status EN w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Szczególnie zagrożony jest podgatunek H. l. heslopi, który żyje w delcie Nigru. Oszacowanie liczebności tych hipopotamów jest niezwykle trudnym zadaniem.

Ciekawostki

Gdy skóra hipopotama karłowatego jest wystawiona na słońce, wydziela tłustą substancję, która chroni go przed przegrzaniem.

Zdjęcia - galeria