Spis treści:
Jamrajowate
Jamrajowate (Peramelidae) to rodzina ssaków z rzędu jamrajokształtnych. Zaliczamy do niej 20 gatunków. Dawna nazwa tej rodziny to borsuki workowate.
Jamraje mają wydłużony pyszczek, niechwytny ogon. Przednie kończyny są krótsze od tylnych. Wszystkie gatunki mają torbę, otwieraną do tyłu.
Występowanie i środowisko
Zwierzęta te żyją w Australii, Tasmanii i na Nowej Gwinei.
Tryb życia i zachowanie
To zwierzęta o nocnej aktywności.
Morfologia i anatomia
Mają łożysko jako jedyne torbacze, choć nieco inaczej zbudowane niż u innych ssaków.
Rozmnażanie
Samica rodzi zwykle 2-6 młodych.
Pożywienie
Zjadają pokarm roślinny i owady.
Wykresy poniżej przedstawiają strukturę zagrożenia wymarcia gatunków z danej rodziny. Pierwszy diagram uwzględnia gatunki, których nie opisano w naszym serwisie (jeżeli taka sytuacja ma miejsce), drugi diagram uwzględnia wyłącznie gatunki, które opisano w portalu, trzeci diagram uwzględnia tylko gatunki rodzime.
Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie wymienione gatunki rodziny)
Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie opisane w serwisie gatunki rodziny)
Jeżeli chcesz się więcej dowiedzieć o statusach zagrożenia wymarciem i zapoznać się z opisami poszczególnych statusów, kliknij tutaj.
Gatunki
To wykaz gatunków, przynależących do danej rodziny:
- jamraj nosaty (Perameles nasuta)
Inne gatunki
- torbokolec białousty (Echymipera clara)
- torbokolec szczeciniasty (Echymipera echinista)
- torbokolec zwyczajny (Echymipera kalubu)
- torbokolec wyspowy (Echymipera kalubu)
- torbokolec długonosy (Echymipera rufescens)
- krótkonos złocisty (Isoodon auratus)
- krótkonos wielkoogonowy (Isoodon macrourus)
- krótkonos brązowy (Isoodon obesulus)
- jamrajek mały (Microperoryctes aplini)
- jamrajek pręgowany (Microperoryctes longicauda)
- jamrajek mysi (Microperoryctes murina)
- jamrajek strojny (Microperoryctes ornata)
- jamrajek paupaski (Microperoryctes paupuensis)
- jamraj zachodni (Perameles boungainville)
- jamraj pustynny (Perameles eremiana)
- jamraj pręgowany (Perameles gunnii)
- torboszczur wielki (Peroryctes broadbenti)
- torboszczur ciemny (Peroryctes raffrayana)
- seramczyk górski (Rhynchomeles prattorum)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN — Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz — Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- pod red. Kazimierza Kowalskiego — Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Praca zbiorowa — Encyklopedia zwierząt Ssaki, ISBN 83-85-85152-05-9, Elipsa 1991
© medianauka.pl, 2022-07-16, RODZ-804