Języcznik zwyczajny

Języcznik zwyczajny (Phyllitis scolopendrium (L.) Newman) to zimozielona, wieloletnia paproć. To także roślina ozdobna, mająca wiele odmian:

'Crispa' - o pofałdowanych liściach (niepłodnych);
'Cristata' - o grzebieniastych liściach;
'Marginata' - o powcinanych brzegach liści;
'Ramona Cristata' - o liściach rozszczepionych u podstawy i grzebieniastych na górze;
i inne.

To także roślina doniczkowa.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Języcznik zwyczajny (Phyllitis scolopendrium)

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL

Paproć ta występuje w Europie, na Bliskim Wschodzie, w północno-zachodniej części Afryki, w Japonii i Ameryce Północnej. W Polsce rośnie tylko w górach (przede wszystkim w Karpatach). Jest obecna zaledwie na kilkudziesięciu stanowiskach w kraju. Jest rośliną cieniolubną. Preferuje gleby świeże, wilgotne, o odczynie zasadowym. Rośnie w lasach liściastych.

Zarodnikowanie trwa od lipca do września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 15-60 cm.

Kłącze jest podnoszące się, pokryte ciemnymi łuskami.

Liście są krótkoogonkowe, skórzaste, językowate, mają sercowatą nasadę, wierzchołek jest zaostrzony, o długości do 60 cm. Wierzch błyszczący, spód mocno unerwiony z kupkami zarodni.

Zarodnie mają nawet 2,5 cm długości i są ułożone skośnie do kierunku biegu unerwienia.

Rozmnażanie

To roślina wiatropylna.

Ochrona i zagrożenia

Paproć ta jest objęta ścisłą ochroną gatunkową. Zagrożeniem dla gatunku jest człowiek, który wykopuje roślinę do celów przyozdobienia ogrodów i cmentarzy.