Kalandra czarna

Kalandra czarna (Melanocorypha yeltoniensis) to niewielki ptak z rodziny skowronków. Samiec jest czarny, zimą obrzeża piór są płowe. Samica ubarwiona jest podobnie jak nasz skowronek.

Nazwa gatunku

Kalandra czarna

Nazwa łacińska

Melanocorypha yeltoniensis

Nazwy obce

angielska: Black Lark
niemiecka: Mohrenlerche
czeska: Kalandra černá
hiszpańska: Calandria negra

Pierwsze opisanie gatunku

(Forster, 1767)

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - nie;
Azja - tak;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Kalandra czarna - mapa występowania na świecie

Kalandra czarna - mapa występowania na świecie

Legenda

Obszary całorocznego występowania

Obszary gniazdowania

Obszary zimowania

Wielkość

Długość: 20 cm

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Wróblowate, wróblowe (Passeriformes)
Rodzina: Skowronki (Alaudidae)

Występowanie i środowisko

Występuje od Wołgi do Kazachstanu. Zamieszkuje suche, trawiaste stepy. W Polsce kalandra czarna nie była notowana.

Tryb życia i zachowanie

Kalandra czarna to ptak wędrowny.

Pożywienie

Ptak ten zjada owady zbierane na ziemi i nasiona.

Rozmnażanie

Samica znosi od 4 do 6 jaj. Gniazdo buduje na ziemi.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Brak danych.

Zdjęcia - galeria