Kapucynka czubata

Kapucynka czubata, kapucynka rogata, płaksa (Cebus apella) to gatunek ssaka naczelnego z rodziny płaksowatych z charakterystycznymi rogami lub czapeczką, utworzonymi z włosów na głowie. Sierść jest jasno- lub ciemnobrązowa, a od strony brzusznej nieco jaśniejsza. Kończyny są ciemne, część twarzowa jest różnie umaszczona. Częste są ciemne bokobrody. Samice są mniejsze od samców.

Występowanie i środowisko

Kapucynki czubate występują w Ameryce Południowej. Zamieszkują lasy równikowe.

Tryb życia i zachowanie

To zwierzęta żyjące w grupach liczących około 10-40 osobników. Grupie przewodzi kilka samców. To zwierzęta społeczne.

Morfologia i anatomia

Samce dorastają do 55 cm długości ciała oraz ciężaru 4,8 kg.

Pożywienie

Zjada głownie owoce i owady.

Rozmnażanie

Co ciekawe, to samice zabiegają o samców. Ciąża trwa 5 miesięcy. Młode są całkowicie bezradne. Przez kilka miesięcy spędzają czas na grzbiecie matki.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

To samice wyszukują sobie partnerów i aktywnie zachęcają ich do stosunków za pomocą gestów. Okazuje się, że nie zawsze jest to łatwe.

W swojej ojczyźnie małpka ta jest odławiana na mięso. Jest też oswajana. Jest ponadto uważana za szkodnika upraw owocowych.

Podgatunki

Wyróżniamy następujące podgatunki:

Cebus a. apella - kapucynka czubata, (Linnaeus, 1758)
Cebus a. margaritae - kapucynka wyspowa, Hollister, 1914

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Sapajus apella Linnaeus, 1758

Pokrewne gatunki ssaków

Ciekawostki

Ile śpią ssaki?

Ciekawostki

Najmniejszy ssak

Ciekawostki

Największy ssak

Ciekawostki

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Zbigniew Woliński, Janusz Towpik – Małpy i małpiatki – Atlas, ISBN 83-02-02980-J, WSiP 1990
Hanna i Antoni Gucwińscy – Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003