Ostronos rudy

Koati południowy, ostronos rudy (Nasua nasua) to drapieżny ssak z rodziny szopowatych z Ameryki Południowej. Ma charakterystyczny, ruchliwy długi pysk, penetruje nim dziuple w drzewach w poszukiwaniu pokarmu.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

Zdjęcie okazu z ZOO we Wrocławiu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Lasy Ameryki Południowej. Zamieszkuje gęste lasy.

Tryb życia i zachowanie

Aktywny w dzień. Żyje w grupach 5-50 osobników samych samców i samych samic. Samce z samicami przebywają tylko w okresie godowym. Samce walczą wówczas ze sobą. Sprawnie chodzi po drzewach. Kopie w ziemi, wygrzebując korzenie.

Pożywienie

Pokarm bardzo zróżnicowany w następujących proporcjach: 3/4 - pokarm zwierzęcy, 1/4 - roślinny. Przeszukuje dziuple drzew i wydobywa z nich owady, pisklęta, ptasie jaja.

Rozmnażanie

Ciąża trwa 70-77 dni. Samica przed porodem izoluje się od grupy w dziupli drzewa. Rodzą się 2-7 młode o masie 150 g. Samica karmi młode przez 4,5 miesiąca. Dojrzałość płciową ostronosy rude osiągają w wieku 2 lat.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Ostronos rudy, koati (Nasua nasua)

Pokrewne gatunki ssaków

Ostronos białonosy
Nasua narica

Szopowate
Zobacz inne gatunki z tej rodziny.

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska – Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975