Spis treści:
Szopowate
Szopowate (Procyonidae) to rodzina ssaków, która liczy dziś 21 gatunków. W Polsce nie żyją żadne gatunki z tej rodziny ssaków. Panda wielka bywa klasyfikowana w rodzinie niedźwiedziowatych.
Wygląd
Są to zwierzęta o zróżnicowanym kształcie. Małe osobniki mają wydłużone ciało, dość długi ogon, zwykle krótki i szeroki pysk, krótki i szpiczaste lub okrągłe uszy. Kończyny są 5-palczaste. Pazury są krótkie, czasem częściowo wciągane. Na ogonie często znajdują się pierścienie.
Gatunki
To atlas z wykazem gatunków, przynależących do danej rodziny. Aby wyświetlić tylko polskie gatunki, użyj filtra Ukryj obce gatunki, który znajdziesz w panelu bocznym. Możesz także użyć innych ciekawych filtrów. Kliknij na nazwę gatunkową, aby się dowiedzieć czegoś więcej na temat danego gatunku.
Inne gatunki
- olingo skryty (Bassaricyon alleni)
- olingo nadrzeczny (Bassaricyon gabbi)
- olingo samotny (Bassaricyon lasius)
- olingo górski (Bassaricyon neblina)
- olingo panamski (Bassaricyon pauli)
- szopik pręgoogonowy (Bassariscus astutus)
- szopik dżunglowy (Bassariscus sumichrasti)
- ostronos wyspowy (Nasua nelsoni)
- ostronosek andyjski (Nasuella meridensis)
- ostronosek górski (Nasuella olivacea)
- szop barbadoski (Procyon gloveralleni)
- szop wyspowy (Procyon insularis)
- szop bahamski (Procyon maynardi)
- szop gwadelupski (Procyon minor)
Występowanie i środowisko
Zamieszkują umiarkowaną i podzwrotnikową strefę Ameryki oraz wschodnią Azję. Zamieszkują środowiska naziemne i nadrzewne.
Tryb życia i zachowanie
Aktywne przez cały rok (za wyjątkiem szopa pracza). Są zwinne, świetnie wspinają się po drzewach. Chronią się w spróchniałych pniach, norach, jaskiniach lub szczelinach skalnych. Wędrują w parach lub małych grupach.
Morfologia i anatomia
Najlepiej rozwiniętym zmysłem jest węch. W uzębieniu znajdują się długie kły, małe i ostre zęby przedtrzonowe i szerokie zęby trzonowe.
Rozmnażanie
Samica zachodzi w ciążę raz w roku (szop pracz 2 razy). Po 60-77 dniach rodzi 1-6 młodych.
Pożywienie
Są wszystkożerne. Pandy i kinkażu żywią się wyłącznie pokarmem roślinnym.
Wykresy poniżej przedstawiają strukturę zagrożenia wymarcia gatunków z danej rodziny. Pierwszy diagram uwzględnia gatunki, których nie opisano w naszym serwisie (jeżeli taka sytuacja ma miejsce), drugi diagram uwzględnia wyłącznie gatunki, które opisano w portalu, trzeci diagram uwzględnia tylko gatunki rodzime.
Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie wymienione gatunki rodziny)
Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie opisane w serwisie gatunki rodziny)
Jeżeli chcesz się więcej dowiedzieć o statusach zagrożenia wymarciem i zapoznać się z opisami poszczególnych statusów, kliknij tutaj.
Kalendarz przyrody
Poniższy kalendarz zawiera wszystkie gatunki, które nie znalazły się w opisie żadnego rodzaju. Każdy rodzaj zawiera niezależny kalendarz przyrody.
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ◂ | ● | Szop pracz: Okres rui u szopa pracza. |
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Praca zbiorowa - Encyklopedia zwierząt Ssaki, ISBN 83-85-85152-05-9, Elipsa 1991
- pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Alfred Brehm - Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
- Praca zbiorowa - Wielka Encyklopedia Przyrody. Ssaki, ISBN 83-7079-784-9, MUZA SA 1997
© medianauka.pl, 2014-01-09, RODZ-38
Data aktualizacji artykułu: 2022-09-05