Szop pracz
Szop pracz (Procyon lotor) to drapieżny ssak z rodziny szopowatych. Ma szeroką głowę, wydłużony pysk, puszysty ogon, łapy zakończone pazurami, których nie potrafi chować. Ma gęste, szarożółte futro, na ogonie czarne pręgi, czarną smugę przebiegającą przez oczy. Jest cennym zwierzęciem futerkowym. Charakterystyczna maska na pysku i ogon w czarno-białe paski zdecydowanie ułatwia rozpoznanie gatunku.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
© Eric Isselée – stock.adobe.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko PL
Naturalny obszar występowania to południowa Kanada, USA, Ameryka Środkowa. Preferuje zadrzewione tereny w pobliżu wody. W latach trzydziestych XX wieku szop pracz został sprowadzony do Europy, gdzie na terenach Niemiec i Związku Radzieckiego został introdukowany w celach hodowlanych dla futer oraz jako zwierzę łowne.
Szop pracz został uznany za gatunek inwazyjny i szkodliwy, dlatego zwierzęta te powinny być eliminowane ze środowiska, na przykład poprzez odławianie ich i umieszczanie w ośrodkach rehabilitacji dla dzikich zwierząt.
Tryb życia i zachowanie
Szop jest aktywny nocą. Dobrze wspina się na drzewa, bardzo dobrze pływa. Na północy obszaru występowania zapada w lekki sen zimowy w grupach rodzinnych. Poza tym żyje samotnie. Jest to zwierzę łagodne i bardzo towarzyskie. Szop pracz niechętnie pływa. Nie zapada w sen zimowy. Żyje 10 lat, a w niewoli nawet 20. Średnio jednak szopy pracze żyją jednak od 3 do 5 lat.
Morfologia i anatomia
Futro szopa pracza nie jest wodoodporne. Rozmiary ciała są następujące: długość od 60 do 96 cm, ciężar ciała od 3,5 do 12 kg.
Pożywienie
Szopy pracze zjadają ryby, żaby, raki, orzechy, owoce, nasiona.
Rozmnażanie
Samce są poligamiczne. Ciąża trwa 60-70 dni. Samica rodzi od 1 do 7 (najczęściej 3-4) młode. Gniazdo opuszczają już po 10 tygodniach. Po roku stają się samodzielne. Samice osiągają dojrzałość płciową po roku, samce po dwóch latach.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce to gatunek obcy i nie wymaga ochrony. Jest też zwierzęciem łownym.
Ciekawostki
Jako jedyne zwierzę przed spożyciem pokarmu płucze go w wodzie.
Podgatunki
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- Procyon l. auspicatus, Nelson, 1930
- Procyon l. elucus, Bangs, 1898
- Procyon l. excelsus, Nelson i Goldman, 1930
- Procyon l. lotor, (Linnaeus, 1758)
- Procyon l. fuscipes, Mearns, 1914
- Procyon l. gloveralleni - szop barbadoski, Nelson i Goldman, 1930
- Procyon l. grinnelli, Nelson i Goldman, 1930
- Procyon l. hernandezii, (Wagler, 1831)
- Procyon l. hirtus, Nelson i Goldman, 1930
- Procyon l. incautus, Nelson, 1930
- Procyon l. inesperatus, Nelson, 1930
- Procyon l. insularis - szop wyspowy, Merriam, 1898
- Procyon l. litoreus, Nelson i Goldman, 1930
- Procyon l. marinus, Nelson, 1930
- Procyon l. maynardi - szop bahamski, Bangs, 1898
- Procyon l. megalodous, Lowery, 1943
- Procyon l. minor - szop gwadelupski, G. S. Miller
- Procyon l. pacificus, Merriam, 1899
- Procyon l. pallidus, Merriam, 1900
- Procyon l. psora, (Gray, 1842)
- Procyon l. pumilus, Miller, 1911
- Procyon l. simus, Gidley, 1906
- Procyon l. vancouverensis, Nelson i Goldman, 1930
Pytania
Czy szop pracz występuje w Polsce?
Tak, choć to gatunek obcy. Zaczyna się rozprzestrzeniać w naszym kraju z Niemiec. Większa ekspansja nastąpiła w latach 90. Krajową populację szacuje się na kilkaset sztuk. Najczęściej występuje wzdłuż Odry i Warty. W Europie szopa pracza obecnie można spotkać w Niemczech, Austrii, Czechach, Szwajcarii, Holandii, Belgii, Francji, a także w Polsce, na Węgrzech i Słowacji, Danii i krajach byłej Jugosławii.
Czy szop pracz pierze?
Szop pracz szukając pokarmy w wodzie robi to na ślepo, przebierając przednimi łapkami, jakby prał. Lubi też płukać pokarm w wodzie. Stąd nazwa gatunkowa tego zwierzęcia.
Ile kosztuje szop pracz?
Szop pracz szukając pokarmy w wodzie robi to na ślepo, przebierając przednimi łapkami, jakby prał. Lubi też płukać pokarm w wodzie. Stąd nazwa gatunkowa tego zwierzęcia.
Czy można mieć szopa pracza w domu?
Nie wolno hodować szopów w domu. Osobniki, które trafiają do adopcji to te, które zostały odłowione z lasów z powodu choroby lub urazu i szuka się im azylu, w którym będą mogły bezpiecznie żyć. Zwierzę szybko się dostosowuje do nowych warunków otoczenia i oswaja się z ludźmi. Jednak jest strasznym szkodnikiem. Nie zmienia tego łagodne określenie szop domowy. Szopy są uparte, pełne energii i ciekawskie. Zajrzą w każdy kąt który je zainteresuje. Zwierzę to wymaga bardzo dużo uwagi, cierpliwości i trzeba mu wiele wybaczać. Niszczą, gryzą, kopią dziury, drapią i mogą znaczyć teren moczem po osiągnięciu dojrzałości płciowej. Mogą też stać się agresywne w stosunku do ludzi. Lubią się bawić z ludźmi, psami i kotami. Zwierzę musi być też regularnie szczepione przeciwko chorobom zakaźnym i zabezpieczane przed pasożytami.
Ile kosztuje szop pracz?
W sieci znajdziemy oferty z cenami za szopa pracza od 700 do 1500 złotych.
Hodowla – informacje dla hodowców
| Parametry i informacje | Opis |
|---|---|
| Informacje ogólne o gatunku | Szop pracz bywa hodowany w domach. Czasem tworzy niewielkie grupy rodzinne. To zwierzęta ciekawskie, pomysłowe, bardzo inteligentne, posiadające dobrą pamięć. Zwykle nie przejawiają agresji, ale bywają uparte. |
| Rodzaj klatki i wyposażenie | Najlepsza jest woliera z solidną siatką i betonowej wylewką. Dla pary szopów woliera powinna mieć wymiary 2 na 2 na 2,5 metra. W wolierze warto umieścić konary, domek z wyściółką ze słomy, sznury, oponę. Co jakiś czas wstawiamy naczynie z wodą w celach do kąpieli. |
| Inne warunki chowu | Szop pracz znaczy swój teren moczem, kałem oraz cuchnącą wydzieliną z gruczołów przy odbycie. |
| Pokarm | To zwierzęta wszystkożerne, jednak łatwo je przekarmić i łatwo się otłuszczają. |
| Rozmnażanie | Gody odbywają się raz w roku, zwykle w styczniu. |
| Ograniczenia prawne | Od kwietnia 2012 r. posiadanie szopa w domu jest możliwe po uzyskaniu zezwolenia od Regionalne Dyrektora Ochrony Środowiska. Wcześniej potencjalny opiekun musi udowodnić, że jest w stanie właściwie zająć się szopem, w tym, że nie dopuści do wydostania się zwierzęcia do środowiska naturalnego. Należy przetrzymywać szopa w dobrze zabezpieczonym pomieszczeniu, na spacerach trzymać cały czas na smyczy i przewozić w odpowiednim transporterze. Czytaj więcej. (UWAGA! Zawsze sprawdź samodzielnie aktualność przepisów w zakresie hodowli zwierząt. Serwis nie ponosi odpowiedzialności za działania użytkowników w tym zakresie.) |
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ◂ | ● | Okres rui u szopa pracza. |
Pokrewne gatunki ssaków
Rekord szybkości w rozprzestrzenianiu się
Na obce gatunki należy uważać. Niewiele trzeba, aby sprowadzony do parku, ogrodu, stawu obcy gatunek wydostał się z hodowli i skolonizował ogromne obszary.
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska – Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
- Praca zbiorowa – Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
© medianauka.pl, 2012-12-31, GAT-230
Data aktualizacji artykułu: 2022-04-23