Rekord szybkości w rozprzestrzenianiu się

Na obce gatunki w rodzimej faunie i florze należy uważać. Niewiele trzeba, aby sprowadzony do parku, ogrodu, stawu obcy gatunek wydostał się z hodowli i skolonizował ogromne obszary, a przy tym wyparł rodzime gatunki.

Niemalże na każdym kroku spotykamy się z gatunkami obcymi. Czasem są to sytuacje pożądane (rośliny uprawne jak ziemniak i pomidor). Gdy jednak obcy gatunek zadamawia się w nowych warunkach, a następnie zaczyna się intensywnie rozprzestrzeniać, wypierając przy tym gatunki rodzime, to takie gatunki nazywamy obcymi gatunkami inwazyjnymi.

Wśród roślin można tu wymienić takie gatunki występujące u nas jak: czeremcha amerykańska (Prunus serotina) , niecierpek drobnokwiatowy (Impatiens parviflora), sumak octowiec (Rhus typhina), róża pomarszczona (Rosa rugosa),czy słonecznik bulwiasty, topinambur (Helianthus tuberosus).

W świecie zwierząt również można wskazać takie przypadki. Jeden z najbardziej znanych jest przypadek sprowadzenia do Australii królika. Szybko stał się tam szkodnikiem oraz gatunkiem inwazyjnym. Z uwagi na ciepłą zimę i brak naturalnych drapieżników szybko się rozmnożył, zagrażając rodzimym gatunkom.

We Włoszech na wielu obszarach wiewiórka amerykańska wypiera wiewiórkę pospolitą.

W Polsce takimi gatunkami są żółw ozdobny (Trachemys scripta) z podgatunkami:

żółw czerwonolicy

Inne przykłady ze świata zwierząt to:

Warto wspomnieć o piżmaku amerykańskim (piżmak, szczur piżmowy, piżmoszczur) (Ondatra zibethicus). To do niego należy rekord w prędkości rozprzestrzeniania się.

piżmak
© © UryadnikovS - stock.adobe.com

 

Piżmak ma miękkie i gęste futro w kolorze brązowym. Ma nieowłosiony ogon, spłaszczony lekko bocznie. Uszy są schowane w futrze.

Jego pierwotny obszar występowania to Ameryka Północna. Sprowadzono go do Czech ze względu na cenne futro. Hrabia Colloredo-Mansfeld wpuścił do swojego stawu zaledwie 10 sztuk. W 1905 roku gryzoń ten uciekł z hodowli. W ciągu niewielu lat rozprzestrzenił się po całej Europie. Przywędrował do Polski w 1924, a w roku 1958 był już notowany na terenie całego kraju. W Polsce jest dziś dość powszechny. Rozpowszechnił się też na teren Azji aż po Chiny!

Występuje na terenach ze stojącą wodą lub z rzekami wolno płynącymi. Kopie nory nad brzegiem zbiornika wodnego oraz kopce z gałęzi i liści na płytkiej wodzie. Piżmak żeruje nad ranem i o zmroku. Może nurkować do 10 minut.

Piżmaki dorastają do 66 cm długości ciała, w tym na ogon przypada 20-26 cm. Masa ciała waha się w granicach od 0,6 do 2 kg.

Piżmak je rośliny wodne, przede wszystkim kłącza tataraku, zielone części innych roślin, młode gałązki drzew i krzewów. Rzadko zjada skorupiaki, mięczaki i owady.

Ciąża trwa 25 dni, po której samica rodzi 2-14 młodych. Wyprowadza 3-4 mioty w ciągu roku.

Szkody powodowane przez piżmaka polegają na uszkadzaniu umocnień zbiorników wodnych, zatykają rury melioracyjne. Piżmaki wyrządzają też szkody w uprawach różnych roślin, największe dotyczą upraw kukurydzy.

Naturalnym wrogiem piżmaka jest inny gatunek obcy - norka amerykańska.




Ostatnio opublikowane w Pytajniku

Krokodyle łzy - czy krokodyl płacze?
Czy krokodyle płaczą? Co to znaczy wylewać krokodyle łzy? Co to wszystko ma wspólnego ze szczerością?
Indyki — czego o nich nie wiecie?
Indyki są znane przede wszystkim jako ptaki hodowlane. Czy można je spotkać w naturze?
Piranie — mit czy rzeczywistość?
Piranie uchodzą za wyjątkowo krwiożercze ryby rodem z horrorów. Czy rzeczywiście piranie są na tyle niebezpieczne, by zagrozić człowiekowi?
Zobacz więcej
Przeglądaj wszystkie artykuły dotyczące ciekawostek ze świata nauki.

Zobacz też


© medianauka.pl, 2022-08-21, A-4505



©® Media Nauka 2008-2023 r.