Ostronos białonosy

Ostronos białonosy, ostronos meksykański (Nasua narica) to ssak drapieżny z rodziny szopów. Cechą charakterystyczną jest mocno wydłużony, ruchliwy nos, krótsze od tylnych kończyny przednie, długi, unoszony w górę ogon w ciemne prążki. Futro jest dość szorstkie, ciemnobrązowe z żółtym nalotem.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Południowa część Ameryki Północnej po północne tereny Ameryki Południowej.

Tryb życia i zachowanie

Aktywny za dnia. Preferuje leśne środowisko. Najczęściej przebywa w grupach po 5-40 osobników, ale bywa, że grupa liczy nawet 200 sztuk. Samotnie żyją stare samce i samice.

Pożywienie

Ostronos białonosy jest wszystkożerny.

Rozmnażanie

Samica rodzi 2-6 młodych po ciąży, która trwa 77 dni.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Bywa przedmiotem polowań ze względu na smaczne mięso.

Łatwo się oswaja.

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Nasua nelsoni Merriam, 1901

Pokrewne gatunki ssaków

Ostronos rudy
Nasua nasua

Szopowate
Zobacz inne gatunki z tej rodziny.

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975