Komar brzęczący, komar pospolity
(Culex pipiens)

Komar brzęczący, komar pospolity (Culex pipiens) to owad z rzędu muchówek, znienawidzony przez człowieka, należący do rodziny komarowatych. To jeden z najlepiej poznanych owadów. Ciało ma brązowe,. Ma wydłużony kształt, delikatną budowę ciała, długie i cienkie odnóża, wydłużone, przeźroczyste skrzydła, okrągłą głowę z dużymi oczami o złożonej budowie. Czułki są dość długie o pierzastej budowie u samców. Odwłok ma charakterystyczne białe plamki. Aparat gębowy jest typu kłująco-ssącego.

Nazwa gatunku

Komar brzęczący, komar pospolity (Culex pipiens)

Nazwy obce

angielska: Common house mosquito
niemiecka: Gemeine Stechmücke, Nördliche Hausmücke
czeska: Komár pisklavý
francuska: Moustique commun, Maringouin domestique
hiszpańska: Mosquito común, mosquito trompetero

Pierwsze opisanie gatunku

Linnaeus

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Azja - tak;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - tak;
Ameryka Południowa - tak;
Australia - tak;
Komar brzęczący, komar pospolity - mapa występowania w Polsce

Komar brzęczący, komar pospolity - mapa występowania w Polsce

Wielkość

Długość: od 4 mm do 6 mm

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Stawonogi (Arthropoda)
Gromada: Owady (Insecta)
Rząd: Muchówki, dwuskrzydłe (Diptera)
Rodzina: Komarowate (Culicidae)

Występowanie i środowisko

To bardzo szeroko rozpowszechniony na świecie owad. Występuje na wszystkich kontynentach. W Polsce jest liczny i pospolity wszędzie. Chętnie przebywa w pobliżu człowieka, a więc na wsiach i w miastach.

Tryb życia i zachowanie

Zimują wyłącznie zapłodnione samice w różnego rodzaju zakamarkach. Największą aktywność przejawia o zmierzchu i w nocy.

Pożywienie

Samice komara odżywiają się krwią kręgowców, głównie ssaków i ptaków. Samce odżywiają się wyłącznie nektarem kwiatów.

Rozmnażanie

Samica składa jaja do wody w postaci unoszących się na powierzchni kładek. Zbiornik wody może być bardzo niewielki, bo larwy tego komara mogą się rozwijać w nawet niewielkich ilościach wody. Larwy zwisają głową w dół. Osobniki rozwijają się nawet w ciągu dwóch tygodni. Poczwarki oddychają powietrzem atmosferycznym za pomocą dwóch rurek. W ciągu jednego roku rozwija się kilka pokoleń.