Nandu plamiste

Nandu plamiste, nandu Darwina (Pterocnemia pennata) to gatunek dużego ptaka z rodziny nandu. Ma długą szyję, długie i silne nogi. Ma brązowe upierzenie z białymi plamkami.

Nazwa gatunku

Nandu plamiste

Nazwa łacińska

Pterocnemia pennata

Synonimy

Rhea pennata

Nazwy obce

angielska: Lesser Rhea
niemiecka: Darwin-Nandu
czeska: Nandu Darwinův, nandu menší
francuska: Nandou de Darwin
hiszpańska: ñandú de Darwin

Pierwsze opisanie gatunku

d'Orbigny, 1834

Obszar występowania

Europa - nie; Polska - nie;
Azja - nie;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - tak;
Ameryka Środkowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Nandu plamiste - mapa występowania na świecie

Nandu plamiste - mapa występowania na świecie

Legenda

Obszary całorocznego występowania

Obszary gniazdowania

Obszary zimowania

Wielkość

Długość: 96 cm

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Nandu (Rheiformes)
Rodzina: Nandu, strusie południowoamerykańskie (Rheidae)

Występowanie i środowisko

To mieszkaniec stepów w Ameryce Południowej. Spotykany jest do wysokości 5000 m n.p.m.

Tryb życia i zachowanie

Tworzy stada od 5 do 30 osobników. Ptak ten nie ma zdolności lotu.

Morfologia i anatomia

Osiąga 96 cm długości ciała. Biologia gatunku jest podobna do nandu szarego. Posiada po 3 palce w stopach.

Pożywienie

Trawa, rośliny liściaste, małe ilości pokarmu pochodzenia zwierzęcego.

Rozmnażanie

Nandu to ptak jest poligamiczny. Samice znoszą jaj do wspólnego gniazda, które samiec wcześniej wygrzebuje w ziemi. To właśnie on wysiaduje przez 40 dni nawet 30 jaj jednocześnie. Dopiero po dwóch latach młode stają się dojrzałe płciowo.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Brak danych.

Zdjęcia - galeria